Ворхол не манипулираше со нив ниту им доделуваше улоги што не произлегуваа од нивните личности.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тие не одат подалеку од улогите што секојдневно ги интерпретираат, со што е постигната веродостојност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На истото прашање, мојот одговор не би одел подалеку од глетката на Хандке.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Никој во разговорот не одеше подалеку од опсесивната тема- литературата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И да биле некаде во помлади години, не отишле подалеку од Струмица, од Мелник, од Штип, па кога зборуваа за светот, нивните претстави не одеа подалеку од тие места.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Високиот снег значеше само едно олеснување: добитокот не можеше да оди подалеку од потокот, Бојан не мораше да оди да го надгледува и да го собира.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Исто така ја забележал и македонската освестеност, „која оди подалеку од локалниот патриотизам“ и дека нивните тежнеења се „насочени кон слободна и обединета Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според него, повлечените граници биле узурпирани, а фактот што немало „независна македонска држава“, според Еванс, не бил резултат на отсуството на македонскиот патриотизам туку со право може да се смета дека е тоа „една од грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во текот на истражувањето за една претходна книга, Момци земјоделци, за геј-мажите од рурално потекло,332 Фелоус забележа дека „беше изразена несообразноста со родовите улоги“ во голем број од животните приказни што ги собрал, особено во нивните рани поглавја.333
Кога биле момченца, повеќето мажи со кои разговарав особено ги привлекувале работи што биле надвор од опсегот на активностите кои се одобрувале за машките.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Фелоус им посветува обемна, речовита и богато поткрепена книга, Страст за зачувување (2004), на „геј-мажите како чувари на културата“.
Како и јас, Фелоус сака да ги истражи разновидните начини на кои геј-мажите се разликуваат од стрејт-мажите, начини што – како љубовта кон бродвејските мјузикли – одат подалеку од сексуалното однесување и честопати се пројавуваат уште во раното детство, години пред сексуалната ориентација да се изрази преку конкретниот облик на сексуална активност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И точка.
Дека геј-мажите имаат „својства и одлики што општо земено ги поседуваат девојките и жените“ е и заклучокот што го изведува Вил Фелоус од сопствената студија на културните практики на геј-мажите.331 Конкретно, согледува дека „геј-мажите се видливо и мошне надарено застапени“, дури и „изгледа несразмерно застапени“ во многу „полиња во кои преовладуваат жените, а кои имаат врска со создавањето, обновувањето и одржувањето на убавината, редот и континуитетот“ (x) – поконкретно, во оние дејности чија цел е да се конзервираат материјалните култури од минатото.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Што ако одиме подалеку и ја разгледаме можноста дека машките геј-вкусови за извесни културни артефакти или општествени практики одразуваат, во своите особени контексти, некакви начини на битисување, на чувствување и начини на поврзување со поширокиот општествен свет кои се суштински за машката хомосексуалност и кои им се својствени на геј-мажите, и покрај многуте меѓусебни разлики помеѓу геј-мажите?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во таквите дејности спаѓаат историското конзерваторство, старинарството, реставрацијата на архитектурата, внатрешното уредување, модата и стилот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во овој закон, за разлика од Законот од 2002 година, правото на работниците на учество во управувањето е спомнато, но не се оди подалеку од тоа.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Ги пасеа воловите некаде тука поблиску или, ако одеа подалеку, тогаш одеа по оние места каде што се врткаше дедо Геро војводата со своите комити.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)