оди (гл.) - некаде (прил.)

Само ги слушаш, до доцна во ноќта, како тулуликаат волците во гората и како жеравите, прелетувајќи ја Потковицата, одат некаде на југ, кликтаат јадосано и осамено.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нивните гласови ги мрзнат во ушите, како најдолг и најструден мрзулец, кој ти достасува до душата и срцето и кој ти ја остинува и крвта и снагата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
2. Најдобар начин да успееш во политиката е да најдеш толпа народ што оди некаде и да застанеш на чело.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Додека го гледав сето тоа заедно таа ноќ, имав впечаток дека е многу повистинито (мислам, поневистинито, што всушност е многу повистинито) отколку кога навистина се случило - Еди и Ондин, еден покрај друг на пуста и ветровита плажа, облачен ден и само звукот од камерата, додека нивните гласови се губат во ветрот и одат некаде над песокот, додека се обидуваат да запалат цигара и сето останато.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Најчудно беше тоа што и мене ова ми беше првпат да го гледам тој филм - штом го измонтиравме го донесовме во кино.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Некои луѓе останаа во текот на целиот филм, некои станаа и си отидоа, некои заспаа во своите седишта, некои заспаа во предворјето, а некои беа како мене - не можеа да го тргнат погледот од платното ниту за момент.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не ги пуштаа од око заробениците, но кога видоа како оние таму се готват да одат некаде, веројатно во некоја куќа, едниот гласниот рече: - Не, не! - рече и замавта со раката крената.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ќе одат некаде онака, а сите гледаат навака од каде што наидувам јас.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Добро би било потоа да одиме некаде на кафе, нема смисла да ти ги давам парите на улица, не си ми макро!
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Не можеш да ги контролираш, си одат некаде, се враќаат, ти се мешаат, ти се чини дека не би можела ниту една да задржиш подолго време. Па и не можеш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мислиш дека, ако подадеш рака, ќе фатиш некоја, но тамам тоа ќе го сториш, таа побегнала.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Имаме некои на него, одиш некаде зборови како што се “менаџмент”, со него, и можеш да “управување”, или “водство”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Кога сурфираш, постои моќен комплициран систем, но ти јаваш на него, одиш некаде со него, и можеш да направиш некој избор во врска со тоа. ñМислам дека знам на што мислиш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ќе си одам некаде и ќе му го чујам гласот, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми оди некаде, ми бега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зашто секогаш одевме некаде и секогаш се враќавме од некаде...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А тие, мораа неизоставно да одат некаде, веќе и не се сеќавам каде.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Немате време и нив да ги развиете, а во секој случај, знаете, тие личности можеби и нема да сакаат да одат некаде”. œœ Дамата што исчезнува (The Lady Vanishes), 1939 г.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Камионите и моторите брчеа, го минуваа мостот на Дримот и одеа некаде кон Албанија.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Недалеку од изворот и устието на реката, во семејството на кое му е судено да доаѓа од некаде или да оди некаде.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Честопати се подбивавме со него и со фалшливиот пиштол.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Другите, пак, кога требаше да одат некаде позајмуваа пиштол од една девојка, по име Елица, која дојде на местото на Паца.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Необичната врева што настана го разбуди малиот Мартина исто како кога замислено одите некаде, а некој одеднаш ве тупне по рамото одзади.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)