Тука колоната се прекина и не знаевме дали да одиме лево или десно.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Снег ношјата фрли до појас. И јаска, место да ода лево, ојду десно и влегу о албанцкото, пусто да го вида...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Добери се под капавица и ќе чуеш: погоре, погоре, не толку горе, слези малку подолу, не оди лево, е, тука, тука, тука, не, бре, само тука, кај отиде сега со раката, појди малку кон средина, е тука, тука, тука, ај сега малку кон десно, да не те заболе раката, ај добро, почини!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- А у нас жени, - Пандо подигна поглед. Тоа е гласот на Ристана.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Што и да се случи, ти немој ни педа земја да продадеш. Ниту нива, ниту ливада, ниту бавча.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Одлучивме да одиме лево за да го посетиме селото Дреново иако на сообраќајната и туристичката карта го нема.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Го праша татко му: Што ти е чедо? А тој: - Ме изнатепа даскалот. - Зошто? - го прашав.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ноќе врнеше, беше многу лизгаво и не знам колку пати паднав додека стигнавме на една крстосница.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)