оди (гл.) - мој (прид.)

Никој за миг не изусти ни збор.  „Кајшто ќе одат моите, таму ќе одам и јас”, додаде тивко.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Не оди мојата анама ни во Кизлар-амамот кај Јаја-пашината џамија, каде што се капат само моми и жени, ниту во Шеки-амамот што е во заветрина, а како што знаеш, дури во бојаџиската чаршија. Сака во Чифте-амамот и толку.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)