оди (гл.) - друг (прид.)

Зад една подгрбавена, стара жена одеше друга помлада жена со жолто, испиено лице, со светнати мали очиња, со ситни, речиси детски рачиња и рамена покриени со тешка алова свила, што како магнет ја впиваше светлоста од петролејките и силно блескаше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сам одиш друг ќе родиш друг ќе роди одиш одиш небидеш и пак одиш ...
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Само пет души! Ами другите, кај ќе одат другите? Што ќе прават тие?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)