оди (гл.) - под (предл.)

Холандија е земја на Филипс, на производители на компјутери и на други современи електронски машини, земја со механизирано земјоделство, земја на индустрија, на мориња, овде единствено се „краде“ земјата од морето и само овде може да се оди под нивото на морето.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Одеше по бело поплочениот коридор, со чувство дека оди под сончева светлина, со вооружен стражар покрај себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Половина од неговиот глас, полош од Некролози, промоција фонографска снимка, одеше под масата: “Мили мои, забележавте дека човеколиките мајмуни, иако покриени со густи влакна, имаат проќелави лица, или подобро речено, ќелавоста ги претвора нивните муцки во нешто што многу потсетува на човековото лице.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Едно попладне, враќајки се со Тамара од ручек, уште оддалеку ја препозна Атина како оди под рака со еден висок маж, елегантно облечен во кремасто одело и шешир на главата во истата боја.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На крајот од филмот, Марсиа умира на клупата во паркот, додека од неа излегува нејзиниот млад дух, кој се среќава со духот на Пол и тие заедно под рака насмеани продолжуваат да одат под расцутениот дрворед од кој паѓа дожд од цветни ливчиња додека во позадина свири „Мила, мила, мила, дали ќе ме сакаш некогаш?... до последната животна пепел, ќе се сеќавам на оваа пролет, ова време на љубовта, на овој мајски ден..“ полека исчезнувајќи во далечината...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Ти за ова ќе одиш под воен суд!“ стрешти и замина.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Штом е така како што вели старешината, тогаш таа оди под дожд.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Има ли таа кралица, те прашувам јас, пушкомитралезецот на првата десетина, трет вод, втора чета на првиот баталјон на сто петтата бригада, има ли таа кралица барем малку ум штом од топлата вода во широката и долга када оди под дожд?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Потоа стануваш и одиш под туш... - А што е тоа, а? - праша истиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
За мародерство и најмал белег на недисциплина, за обид да се земе парче леб од куќа на селанец, за недостаток на дури и на една порција за некој од борците се одеше под ѕид.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во времето на вечниот генерален директор (Ј. Ќука) – работниците се изиграни од него и од тогашното раководство: имено, наместо акциите за коишто вработените даваа и до 50% од платата за да ги купат и за кои мислеа дека се од централата на АД „Охис“ – Скопје, ним им се [про]дадени акции од фабриката што произведуваше течно стакло ГЕС Гостивар, која имаше многу помала реална вредност и којашто подоцна оди под стечај2 (оваа фабрика и раководството ја купуваат со парите кои вработените ги даваат за откуп на акции од АД „Охис“ – Скопје).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на спорот тој имаше работен стаж од 25 години а, според систематизацијата на работните места, работеше како електротехничар во „Охис Пласт М“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)