Од ден на ден губеше сили, место да му оди за напред. Очигледно, венееше, жолтееше и се сушеше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
236 Во текот на припремите за операцијата Хелиум поради недостаток од оружје и воена опрема, а како резултат на големиот прилив на нови борци, било одлучено од страна на мисијата Spike “сите пратки од оружје и муниција за Македонија ќе одат за Brasenose кој има три илјади невооружени повторувам невооружени луѓе.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Ако сакате да одите за „Таксим“ или „Истиклал Џедеси“ или за „Бејоглу“, во квартовите на европскиот Истанбул, морате да минете преку овие мостови.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ако сте решиле да одите за „Аксарај“, од каде што води патот за Грција и Бугарија, пак морате да минете преку овие мостови.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Застани малку - му реков, веднаш потврди. Одиме за Божиќ таму.....
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Работење и плата која целата ќе оди за сметки и кирија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Плус ми дојде навистина заморно работењето за плата, која целата ми одеше за сметки и кирија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Рада, шегувајќи се, како од пушка му даде одговор. - Одам за Австралија!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Томо, во недела одиме за Скопје кај едни мои стари пријатели.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ја плаќаше татко му Аврам отштетата и заедно со полјакот и шумарот го следеа каде оди за да не ги запали житата или шумата.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сите сега економи учат, а помалиот пак, мерак негов, кога ќе завршел сколијата, да оди за пајлот, за пилот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Клошар сум, без скапан денар. Сѐ што заработувам, оди за кирија и сметки. Одвај склопувам за цигари и кафе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
„Не“, вели пак најстарата. „Ние одиме за Гостивар“, вели.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сега одевме за Лесковица. Тоа ни беше едно од најсаканите места.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Зашто еве, и Евреиве ни ги полнат маалата. Со бродови и карвани од Дубровник, и тие, кутрите, божем бегајќи од Шпанија и Португалија одат за Солун, ама минувајќи низ Скопје, многумина и остануваат овде, кај нас. Што да правиме со нив?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
МАТЕЈ: Случајно се сретнавме. Автостопира. Оди за Грција.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Со тртка на носот... – се кикотат играчките во хор. - .... со тртка на носот, накаде да одиме за да не се загубиме?
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Како ќе го спасуваш ако е од нагаз или магија или ако некој дух го јавнал! Не, не ќе оди за долго, Аритоне Јаковлески.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Утре ќе одиме за Батинци“, рече Влатко. „И јас сакам!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)