Ние ли сме во бесконечноста
ниту центар, ниту власт
ниту гуска, ниту јајце
Ние, од тлото што не сме се одлепиле
ние, вистината што ја мразиме
како ѓавол ја истеруваме
масовно ја каменуваме
и ја однародуваме
ние, што наредуваме
кој да ѝ се обрати на јавноста
и како да се опише „стварноста“
за да го слушаме
- барем додека сме живи -
она што ни одговара
Сонцето мора да се врти
небото да биде недостижно
Земјата мадра.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)