И потоа, од самиот наслов, т.е. сосе него во улога на фасада (или најдебелата шуплива кукла, тој наслов, или дури потпорен столб!? во еден “центристички” контекст кому ќе му се спротивставиме, меѓу другото и асимилирајќи го?), почнува да се одвива тој повеќекрак текст со неколку цели: прво, просто да се изгради, што повешто и полуцидно; второ, да ги замелушаме (на нивно задоволство?) прасињата; трето, да се понуди еден тнр.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)