оврши (гл.) - и (сврз.)

Селаните одамна пожнаа, овршија и го прибраа житцето во амбарите, направени од букови делкани штици.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ќе се овршат и ќе се мери житото, та ќе се најде средниот принос од сноп.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)