објави (гл.) - книга (имн.)

Досега ги објавил книгите: „Младиот мајстор на Играта“ (куса проза, 1983); „...или...“ (куса проза, 1986);
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
По 1984-та поголемиот дел од луѓето се повлекоа во илегала или исчезнаа во медиите, додека ADILKNO се префрли кон истражувањето на магичниот свет на медиите работејќи врз картографијата на медискиот простор и на феноменологијата на многуте тајни катчиња и фигури загубени во тој простор. 1992-та ја објавуваат книгата “Medienarchiv” - собраните есеи за теорија на медиите, а 1994-та излегува книгата “Datendandy”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ги објавил книгите: Pure War, Speed and Politics, War and Cinema: the Lo- gistics of Perception, Desert Screen (за заливската војна), и последната The Art of the Engine.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На 27 годиини првпат полетав со авион и првпат објавив книга.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Јас ѝ ветив дека ќе објавиме книга. Ние двете заедно.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Досега објавил книга драми (Руска баба), романите Ред (неговиот најпреведуван роман), Триесетата љубов на Марина, Срцата на четворица и Норма; раскази објавувал во руските списанија „Врело“ и „Крај на векот“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
‌Кога ги изнесува во преден план прашањата за родовата ориентација, конкретно „несообразноста со родовата улога“ и „родовата нетипичност“, како признаци на „природите на геј- мажите“ (барем на природите на оние мажи што се „насочени кон зачувување“; 243) и кога штуро се зафаќа со прашањата за сексуалноста, Фелоус без колебање упатува на авторитетна поткрепа во некои претходни теории за хомосексуалноста, и тоа од викторијанскиот период, кои геј- мажите ги дефинирале како женски души во машки тела, како припадници на трет пол или на меѓупол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако отпрвин „геј“ го дефинира како нешто што ги опфаќа и „родовиот идентитет и сексуалната ориентација“, а и како нешто што се однесува на „маж кој е (истовремено) родово нетипичен (психолошки и можеби телесно андрогин или женствен) и начисто хомосексуален по својата ориентација, ако не и практика“ (13), па иако неговата конечна пресуда ги дефинира геј- мажите како некои што се „невообичаено устроени и според родовиот идентитет и според сексуалноста“ (263), тој заклучува дека неговото „разгледување на природите на геј- мажите всушност се однесува на родовата ориентација, а не на сексуалната ориентација сама по себе“ (262, курзивот е мој).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Според Фелоус, Карпентер „ги разбирал геј-мажите како ‘меѓумажи’ – ‘мажи со голема мера на психолошкиот карактер на жените’“ (14).336 Фелоус го цитира и ученикот и соперник на Фројд, Карл Јунг, а конкретно огледот на Јунг од 1954 година „Психолошките аспекти на комплексот на мајка“, во смисла на тоа дека геј-маж „може да има добар вкус и естетски усет кои ги негува присуството на женска нишка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Поконкретно, тој одново и одново се повикува на социјалистичкиот филозоф и ран геј-активист Едвард Карпентер (1844–1929), кој во 1908 година објавил книга со наслов Меѓуполот: студија за некои преодни типови мажи и жени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Добро се сместија таму, државата против која се бореа не ги обвини, за една рецка подолу им ги призна чиновите макар што војнички беа неуки и објавија книги за тоа како ја поминале граѓанската.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На почетокот од својата книжевна кариера, Павиќ ја објавува книгата песни Палимпсести (1967), па Историја на српската книжевност од времето на барокот (1970), потоа Воислав Илиќ и европската поезија (1971).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мнозина критичари забележаа дека Павиќ е предводник на европската Постмодерна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тогаш ја објавува книгата Историја на еден живот (1935).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дури во 1968 година се објавени негови Избрани дела во два тома.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Имено, овој автор е првиот што почнува да издава романи што полека ќе бидат прифатени и од реномираните издавачи, оние што објавуваат книги.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ја објавува книгата есеи Дискусија. 1933.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1979. Излегува книгата Борхес зборува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Списанието Mega fono (Мегафон) еден дел од својот број го посветува на анализата на Борхесовото дело.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Патување во Јапонија заедно со Марија Кодама.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бо Барцелона му објавуваат книга со два раскази. 1978.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа година тој го уредува книжевниот прилог на вечерниот весник Критика и во него објавува неколку свои раскази под псевдонимот Франциско Бустос, името на еден од своите прадедовци. 1936.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Почесен докторат на Сорбона. Патува во Женева и Египет.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја објавува збирката есеи Историја на вечноста и го преведува романот на ВирЏинија Вулф, Собата на Јакоб. 1937.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)