Нејзините перформанси на еден вознемирувачки начин ги комбинираат спокојните, банални, секојдневни активности, повредите и болката - голтање на гнило мелено месо додека гледа ТВ-вести во намерно неудобна положба; наизменично ранување со жилет врз стомакот, очните капаци, лицето и рацете додека си игра со тениско топче (Психа, 1974); бескрајно гргорење со млеко сѐ додека исплуканата течност не се обои со крв (Sang, Lait Chaud, 1972); искачување со незаштитени стапала и дланки низ скалички составени од жилети (Escalade Sanglante, 1971).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Партизанот што одеше по мене нешто рече и одеднаш се најде пред мене, па сувата трева веднаш се обои со крв.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Сите метални прачки на страните од креветот се обоени со различни бои.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Потем: светлина звучна со сите бои во неа; светлина што кога влегува во секое нешто, неговиот зрак му го вдахнува и го обојува со бојата подобна за тоа нешто, светлина непроменлива, од прапочетокот, а променлива во стварите кога ќе влезе.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Зависно од определбите кои не се лоцирани само во литературната свест, се доаѓаше низ одделни анализи до сознанија за прозата на Чинго кои беа извонредно силно идејно тензирани, обоени со сите реперкусии на политиколошкиот аспект.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Врвот на креветот (каде што се става главата) на овој лимен оглас го претставува истиот спој - квадрат и круг.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)