ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На Ратка Мајка како мајка: и на јаве и на сон севезден ги распетлува јазлите на судбината - тагата ја обликува во скулптура на молкот а сиот вишок светлина му го испраќа на синот единец во туѓина, да му се најде.

Сонот носи визија, визијата носи доживување што преку духот што сака се обликува во дело.

Па, тоа е исто така вистина за историчарот кој го обликува во реченици, што е потенцијално исто толку илузорно како и сеќавањето.

Како таа сонуваше - така Реа тој сон го обликуваше во нејзината коса...

Густиот дим од неговата цигара се обликува во пет букви – SUENO, безболно што се шират и распрснуваат по најтемните агли на свечената сала.

“Битието на зборот се обликува во кончетата.” (Улрих Лео) (...) Тасо сепак стои на крстосницата на вистинските напнатости - во себе самиот.

И гледам: една безлична, хаотична глинена маса одново како се обликува во еднаш веќе обликуван израз и како еден видлив бог го надополнува својот невидлив и строг претходник, кој одамна беше ме создал.

Имаше нешто необично што останало за змијата додека лежеше таму на приквечерната светлина, нешто сугерираше на моќниот маѓепснички човек од примитивните времиња што чувствувал за змиите, гуштерите и рептилите за да се заштити и од злото и да ја повика добрата среќа, нешта што тој ги обликувал во слики од сребро и од злато за да ги носи како амајлии и талисмани, па дури и да ги обожава.

‌Но, ако геј- ослободувањето, кое во секој случај било склоно да промовира облици на андрогинија, не било одговорно за изумувањето на геј- мажественоста, во 1970-тите имало нови родовоконформистички стилови што се генерализирале и што станувале хегемонистички во машките геј- друштвени светови што се обликувале во велеградските центри на САД.

Настраниот свет на припадноста кој го замислува, попрво, е проекција на геј-желбата. ‌„Мелодрамата“ и „трагедијата“, тогаш, не се однесуваат само на разни видови драма туку и на разни прагматични жанрови на дискурс, на разни начини на чувствување и на разни стилови на емоционално изразување, како и на диференцијални степени на општествена достојност и на различно вреднувани општествени изведби – а сите тие, пак, корелираат со разликата меѓу женственоста и мажественоста.

Бидејќи систематската меѓусебна поврзаност и хиерархиска распределеност на општествените вредности што придонесуваат кон утврдувањето на тие генерички разлики се формативни за човечкиот субјективитет кога тој се обликува во рамките на некои конкретни културни контексти, не е изненадување тоа што дури и мошне младите деца се ориентираат, и однатре и нанадвор, во однос на таа основна културна поетика – на конвенциите на дискурсот, на чувствувањето и на изразувањето што тие жанрови ги претставуваат. ‌Со други зборови, долго пред воопшто да имаат секс, младите имаат жанр.

Што, можеби, е сѐ што им треба за да изградат одредени нестандардни односи кон нормативните сексуални и родови идентитети.

Таа најпосле ја промовира визијата за љубов што ја крепи секој облик на посредство што таквата љубов може да го најде во кинематографијата (било како уметност, било како стока), во пријателството и во мелодрамата како емоционален и прагматичен жанр – иако не настојува дека една таква визија е остварлива.

Се сеќавам на говорите што тој умешно ги обликуваше во стегнати десетерци! Такви беа времињата.