Се осмелуваат дури и да нѐ изневерат, и тоа токму сега“, и велев сосредоточувајќи се на нејзиниот поглед од сликата што ја носев скриена длабоко во себе.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа се наведнав и го зедов грутчето земја што се стркала дури до мојата нога и го вратив на могилата. (Бев помислил: го поттурнала таа за да потврди дека ме слуша).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)