носи (гл.) - панталони (имн.)

Најчесто носев панталони па и за оваа прилика облеков убави тегет памучни панталони и кошула со ситни цветчиња.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Секогаш носеше панталони и високи чизми во кои имаше пикнато камшик со кој плускаше по кучињата за да ги смири, а често и без потреба плускаше и низ просториите на Пансионот; носеше елече од кучешка кожа со црни и бели дамки што беше упадливо од далеку; во џепчето носеше шишенце со мирис со кој повремено се стркаше штитејќи се од реата на кучињата; косата секогаш ѝ беше врзана одзади во опашка која при одење ѝ се мавташе.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Без сомнение панталоните беа практични и удобни, но жените што носеа панталони за Кети беа некако непристојни, особено дебелите.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Истите тие креатури на себе носат панталони ко ќунци, очајно ружни фармерки, шалвари, чаршафи, јамболии, черги, ѕидарски маици у зима, монтки у лето...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Сигурно ми се фатила во замката.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Па има панталони!“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Ама и ти носиш панталони“, ѝ објаснив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Гледај, и ти носиш ист комбинезон како Пруга (мечето).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Така луѓето ја препознаваа по улиците, ѝ дофрлуваа погрдни зборови и камења, ја плукаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нејзините фотографии се појавуваа по весниците поврзани со зборот анархија, беше упадлива по својата неупадливост – наместо деликатните фризури на тоа време нејзината коса беше едноставно кратка, наместо фустаните со тантели, машни, вештачки цветови, и ленти, беше првата жена во Виена која носеше панталони.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)