носи (гл.) - аура (имн.)

Беа барани сите глаголи кои асоцираат на акција, во сите можни граматички времиња, со исклучок на глаголот "сум"кој, особено во сегашно време, носеше аура на некаква пасивна, потополно неинтересна, дури и мачна состојба, во секој случај онаква од каква што всушност секој од нив сакаше да излезе.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Не само поради пожолтеноста, фотографиите носеа аура на оживеана носталгичност.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)