Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Може да се претпостави влијание на други графички примери, претежно од Истокот, во оној дел од глаголичката низа што влегува во дополнителниот дел од алфабетот и нема свој грчки прототип.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Имињата на знаците од коптското писмо во суштина се соодветни со имињата на знаците на грчкото писмо, додека во конкретно коптскиот дел од системот на писмо, имињата на знаците се засновани врз соодветните имиња, преземени од демотиката.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

На тој начин, коптската алфабетска низа се сос 92 okno.mk тои од два дела: од основниот дел, соодветен со грчкиот алфабет и од дополнителниот коптски дел, приложен кон грчкиот редослед, а во кој се изразуваат оние фонетски вредности на коптскиот јазик, кои немаат свои еквиваленти во грчкиот.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Сепак, за основа на овие графеми најверојатно е земена грчката минискула со курзивни графички симболи, карактеристични за брзописот.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Како божем тој да нема свои приказни!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

А пак тогаш: Сивокрилите ангели полека фатија да се источуваат пафтајќи со крилјата и упатувајќи се на запад, и наскоро одново се покажа сводот небесен што сега ја немаше својата, туку бојата на проклетството, а од силната војска се издвои само еден одред од Силата што го препокри градот во кој згаснуваше сѐ: и криците, и довикувањата, и трчаниците, и стравот на луѓето, та носејќи факли со сумпорен пламен се одвоија од јатотото и фатија да се спуштаат полека кон Градот...

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Кога ја доби веста, имаше чувство дека таа е во врска со настанот што го исчекуваше, за кој првите навестувања ги доби не само во Виена, туку и во шепотливо пренесуваните вести за спорадичните депортации на Евреи надвор, додуша надвор од неговата диецеза, но со една иста дестинација: Аушвиц, Полска.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Во тоа време во овој град ниту една улица немала свое име.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Европа нема своја света книга, па затоа нема и баштина.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Кабаков со насмевка вели дека му е благодарен на Горбачов за стипендијата што му ја додели неочекувано, за да го посети Западот каде што беше поканет, сосема невообичаено патување за еден уметник кој нема свое место во официјалната култура.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Најпосле, треба да прифатиме дека уметноста во модерното општество е поле што изумира и кое нема своја иднина.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Меѓутоа, при испраќањето на оваа мисија Британците биле сосема свесни дека четничкото движење во Македонија скоро воопшто немало свои приврзаници бидејќи според нивните информации “Михајловиќевиот комитет во Скопје е провален и безжичната опрема е пренесена од Наумовиќ во Порече и сé уште не е почната со работа“.77 Нивните информации покажувале дека на територијата на Македонија “освен заскитани војници нема партизани“.78 Но и покрај таквите информации СОЕ во Каиро пристапила кон подготвување на втора мисија за територијата на Македонија.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Нашиот народ, на овие простори, никогаш немал своја држава, ако се изземат оние митските, во фантазмите на занесените.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Иако, додека траеја работите, постојано боштеа дека нив не им е потребна чешма, зашто тие немаат добиток што да пие од неа, туку добитокот е спахиски, но после, кога ја подигнаа, со три тулејќи и со корито на кое одеднаш да можат да се напојат и педесет грла, не можеа да им се изнаблагодарат на Дамческите - тие, христијаните навистина немаа свој добиток што да пие од неа, но таа, чешмата, беше нивно дело.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Водата зарем нема своја топлина, и зарем не е постудена од огнот, кој е жежок?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Водата зарем нема своја топлина, и зарем не е постудена од огнот, кој е жежок?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но, голем број културни практики што се карактеристични за машките геј- заедници во САД немаат свој соодветник никаде на друго место.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Зар заинтересираните големи сили немаат свои органи и информатори тука во Турција, пак ќе се информираат од задграничните претставници на ВМРО, и тоа во Софија, која - со право или не - се сомничи дека ги поттикнува сите востанички и други акции во Македонија?“198.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

И тој ден вечерта, како и повеќе пати другпат размислував зошто Вера немаше свои деца со татко ми.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

И сè дури тој ме води, за мене нема почин!‘ Но тогаш, превидувајќи ја слабоста што ме имаше обземено, заборавив да ѝ кажам, а сите да ве поучам на тоа дека човек може цел живот да го мине на едно место и со свои раце да си изгради шатор, а сепак да нема свој дом.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Е, што е убаво коњи да се потковуваат!“

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Имал, сѐ душа што му сакала, само немал свое дете.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Дворјаните околу царот се погрижиле детето што ќе се роди по секоја цена да биде машко, зашто царот ги застрашувал со смрт ако не му се роди наследник.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Па, драги пријатели, нашата армија сѐ уште нема свој војнички жаргон!

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Истиот тој немал свои потомци, или поточно имал, но тоа во вториот дел од приказната.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Иако немаше своја рожба, нејзината долгогодишна работа како бабица точно ѝ кажуваше што сѐ случува во телото на Рада.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- „Така си е тоа. Вие сте како и сите ние. Кога ќе помислам дека глупаците тврдат оти на нашево време му недостасува поезија – небаре тоа нема свои надреалисти, свои пророци, свои филмски ѕвезди и диктатори!

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Каде ли го чув тоа за поетот кој не можел да сака ниедна жена затоа што во некое друго време ја сретнал Антигона? Тоа ми се допаѓа...

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Крадам по малку топлинка од туѓата љубов и среќа. Немам своја.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Неговите 85 симболи покажуваат јако влијание на латиницата, но латиничните симболи немале своја изворна гласовна вредност. Ermensko АЛФАБЕТСКО ПИСМО Balisko Кај алфабетското писмо постои директен Bugine{ кооднос помеѓу графемите и фонемите, што го прави најекономично и најприлагодливо од Burmansko сите системи на писмо.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Речиси немаше балкански народ кој немаше своја јаничарска историја, која упорно ја бришеа победниците од својата свест, ја потиснуваа до дното на нивната потсвест, за да избие еден непознат свет со сета потискувана експлозија, која најмногу се одразуваше во демонот и делириумот на владеењето.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Секоја генерација беше во извесна смисла повторувач во балканската историја, осудена сизифовски на нов почеток, постојано со атавистичкото прашање кој беше виновен!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Некои, постарите, прибегнуваа кон метафизичкиот одговор: виновна ни беше судбината, Балканот е проклет, судирите во него се неизбежни, судирите на етнички, верски, цивилизациски план, а други кон дијалектичкиот одговор: зарем судбината нема свое име, зарем не е алиби да се избегне одговорноста, зарем противречностите не се помируваат, зарем хармонијата на разликите не е дефинитивната разврска?

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Језуитите биле помешани во сите европски револуции, но никогаш немале своја битка, битка на језуитите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Не ме напушташе уште тогаш мислата, макар што сѐ уште немав свое семејство, за иднината на моите потомци, на мојот народ!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Се занишав. Во надојдената темница на ковчегот ја немаше својата форма, тајната под капакот не беше ни поголема ни помала.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Започнува различни приказни и никоја од нив нема свој крај.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Никој не се жртвува во името на другиот ако нема свои цели – НЕЛИ?! 2002

„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)

Додека овој процес не се оствари, уметноста, се чини, го нема својот raison d’etre - бидејќи владеачката идеологија има монопол над причините за постоење.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Се спомнуваше и уште некоја варијанта... дека има многу семејства што би сакале да присвојат дете. Немаат свое.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Нема свои средства за живот. Не е вработена.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Ние сме ти како во некоја трета земја која не постои, која нема свое знаме...

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Како и ронинот кој нема свој клан, жената- професионалец често се чувствува исклучена од кланот во фирмата или претпријатието, без сојузници и поддршка.”

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

НЕКОЛКУ ПРИМЕРИ ЗА КИБЕРПАНКЕРИ Carol Suen Rosin - заговорник за демилитаризација на космосот, стана посредничка меѓу американските и советски научни групи. Stanley Kubric е темел на киберпанкот. Mary Ferguson - психберпанк.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Зашто, штом човек заборава се, нема свое достоинство, а народ што нема спомени, полека овенува и умира... Умира, Нумо, умира...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Можеби затоа што немаше свои, зашто тој уште момче беше кога излезе комита и дваесет и петгодишен стана војвода чија чета надалеку беше прочуена.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Од благодарност, секогаш штом една минутка ќе немаше своја работа, ќе одеше кај некого од селаните да го праша дали нема да му сработи нешто.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Но, кога утредента децата од сета зграда дојдоа под шарената елка, видоа дека големиот Дедо Мраз од чоколадо ја нема својата нога!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ако е за право, не знаеме политички јазик, немаме своја литература, што се вели, терминологија.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Како да им објаснам дека многу потешко е да немаш свое ,тешко".

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Оваа состојба тешко би можела да се дефинира доколку нема свои корени во длабините на душата.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Наполно сум сигурна дека госпоѓата Лејбовиц, таинствената дама на која ѝ е посветена Твојата последна книга деветтата книга од Твојот балкански серијал што продолжува решила да Ти пишува токму затоа што ја почувствувала и среќно ја декодирала токму неискажливата димензија на Твоето авторско писмо: неговата имплицитна тишина.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Макар што тоа никогаш не го формулирала експлицитно ниту тогаш, ниту во другите свои писма, што Ти ги испраќала с до 24 декември 2002, кога соопштува дека повеќе нема да се јавува, туку Те остава под закрила на твојот имагинарен ангел чувар... оваа внимателна читателка на Твоето книжевно писмо целосно е убедена дека тебе те создала и те промовирала во писател токму силната љубов на Твоите родители, под чија сигурност и закрила живееш и сега, години по нивната смрт.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Оваа состојба тешко би можела да се дефинира, доколку нема свои корени во длабочините на душата. (Старова, ibid.) Целата ваша натамошна кореспонденција, во која Елен Лејбовиц постојано се докажува како исполнителна, темелна, максимално посветена на Твојата литература, дури и мајчински внимателна кон нејзиниот автор... целата, велам, кореспонденција и не се занимава со друго освен со длабините на душата.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Секако дека присуството на британските воени мисии на териториите на Албанија и на Грција, кои се движеле во пограничните подрачја со Македонија и биле сведоци на борбите на партизанските единици со Италијанците, Германците и Бугарите, имало влијание да се побара испраќање воени мисии во Македонија во единиците на НОВ и ПОМ, за да можат да се запознаат со сето она што се случувало на територијата на Македонија.