нема (гл.) - рамен (прид.)

Во умноста и знаењето му немало рамен.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Таму се запознава и врзува другарство со Даме Груев.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На кит јавал, му немало рамен, со здив машки топел кремен камен.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
За лошите од секоја сказна Пупи Паф бил и правда и казна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И јас самиот сум ви музичар што му нема рамен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Проклет да бидам, некогаш каков голем смејач бев, си замислував дека ми нема рамен, ќоравам сѐ околу себе!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Му немаше рамен во страдањата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина, кога ќе погледнеш околу себе, мал е бројот на оние кои веднаш им се покоруваат на тешкотиите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Секој се бори, секој настојува да се искачи на брегот на спасот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дека на човекот му нема рамен во тој однос во природата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
По јачина и по буцкање му немаше рамен овен во селото.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)