нема (гл.) - зелен (прид.)

Уште пред да ја отворам големата железна врата, забележав дака на широчината пред училишната зграда со безброј прозорци го нема зелениот автомат од кој, кога ќе се пуштеше метален динар, ќе излезеше убаво спакувано чоколадо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тргнав по полето долапот мој да го барам а најдов молк и тишина и стаписана шума ја нема зелената врвица ни меѓата ниту браздата стара место тревите троскот место класјето слама.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Но ја нема зелената и две шарени.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)