нема (гл.) - чаре (имн.)

„Ти и ватил камен нозите, нема чаре, ќе тргаш. Ах море!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Нема чаре ќе се трга ошче едно зимо!“ — си рече Крсте, слегувајќи долу Гробот со магарето, натоварено со дрва, а неговата глава со мисли.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Да е видел господ, сака да одиме од градишчата да водиме жени, инаку нема чаре!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нема чаре, од страот се бега, од страмот не се бега. Па кога дал господ, оти да се стегам пред луѓето?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ќе ваќаме со гола рака змиа, нема чаре! — рече Гуцето и ги поведе своите градевци кон витолишките гробишта, откаде требаше да го нападнат селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе се ранат за ранење, нема чаре, но гледајте баре од зулумите да куртулите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Ќе се даваат, нема чаре. Me вати такцирот!“ — си заклучи Стеван. ,Де го расипе тој пес детето, ако не му и занеса навреме".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сучете мазници, зелници, алви и кокошки.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ти ка ќе речиш, башко Толе, ти. Ако е за влевање, ќе влеваме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се исправи, ги извади очилата, ги забриша со шамивчето и почна да ги префрла нервозно од рака в рака, па почна сам да си зборува: — Бак, бак, бак, пис милет, бреј! Не сетит да гледат работата да живејит, туку матит вода во аван.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако и сардисаат како на Маргара, ќе се влева во бој, нема чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе се враќаме, нема чаре.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Големијот нишчо не работел, а си седел дома, пречекуал пријатели: си имал арни коњи, загари и соколи за на лоф и си поминувал господарски.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Поодил што поодил му текнало нешто што требало да го нарачат на жената: - Туф бре, види како заборавив нешто да је нарачам на жената ми - си рекол сам со себе - ја чекај ќе се вратам, нема чаре, за на аџил'к и утре се оди, дните в торба не влегоа, кога ќе сторам ниет, тогај ќе одам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му текнало на еднега за како да му речит на попот за да ја подаит раката и да го изваит: - На ти ја мојава рака, попе, и вати се за неа да те изваам од калта, оти е страмота да се валкаш во калта - му рекол чоекот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)