Инаку, при пишување на желбите или тужбите немаше обичај да ги потпалува скараните странки, да потфрла „бензин” на огнот, да ја разгорува кавгата, но немаше обичај ни да ги смирува, да го гаси тој оган ако веќе вивнал...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Онисифор Проказник клекна до мене. „Тој е зад ридон, така ли е?“ По белегот на лицето му се лизгаше жолтеникава шурка сонце.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Томаица немаше обичај често да оди во кино. Но неколку пати имаше отидено.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Но, немаше обичај да го прашува каде бил, најмалку во миговите кога го гледаше вратен, а и децата по куќи.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Немаше обичај да ги објаснува своите прашања како Марко Марикин и не ги сакаше прикаските од стари времиња.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)