нема (гл.) - можност (имн.)

Тука нема можности за грешки...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Со задоволство тој установува дека дијагнозата на болеста на компирот правилно ја извршил, но она што му го советуваше на стариот за густината на садењето не е сосем точно: тоа се однесува на садење со окца - за кое треба да се преземат специјални претходни мерки што стариот нема можност да ги преземе - а за садење со цели компири одговара горе-долу она растојание што тој го практикувал.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Српската влада, под влијание на една група луѓе што мечтаат за „голема Србија“… го забрани издавањето на весникот, така што ние немавме можност да ги искажеме во целата полнота своите мисли за интересите на македонските христијани”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Почна да работи и во неделата, а бидејќи замислите сѐ уште не беа дефинирани во неговата глава, немаше можност да ја вежба превртената конверзација што ја беа вовеле.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Првпат кога бев во Берлин немав можости да влезам во „Пергамон - музејот“ а тоа ми се укажа овојпат. Да се види „Пергамон“ е вистинско доживување.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Самата од бедна фамилија, порастена во мало шумадиско место, знаеше за сите тешкотии и понижувања на женските, деца кои немаа можност да добијат стручно образование: да се оспособат за шивачки, плетачки, везилки...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Службеникот кој механички ги поставуваше прашањата од прашалникот, за жал, немаше можност да ѕирне во нивните души.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Така некако, немам можност да видам што се наоѓа зад високиот ѕид. Целата слобода ми е патот од училиштето до дома.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Па таа и во гробот ќе ти тежи, му велат, зашто не остави потомство да ја продолжи лозата; те мачи тоа, велиш, и постојано мислиш на нас: ги вртиш сликите, се потсетуваш и живееш со нас, со спомените, со минатото; го враќаш и оживуваш времето изгубено; тоа ти ја храни душата, велиш; ти ја исполнува празнината и те брани од самотијата; се чувствуваш како спасен давеник на самотен остров обграден само со минато; се храниш со него, зашто друго и немаш; го виде светот, виде и жени, зашто овде немаше можност: се жени мошне млад пред да знаеш што е жена...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тешки се моментите на задоволување на страста, кога нема можност. Знам дека мора така.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Другите гемиџии, коишто исто така одвај чекале да започнат со акции, немале можност дури и корекции да предлагаат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Општа констатација, значи, била дека немало масовни масакри и убиства и дека немало можност попрецизно да се определи бројот на убиените Македонци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Бездетна како што беше, со чемер в душа, таа во несреќата со Бошко си го откри меракот да заштитува немоќни, мерак всушност по незаштитеност на дете, каков што таа немаше можност дотогаш да пројави.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сигурно и дедо Иван го следел волчешкото завивање, сигурно стрепи за осаменото момче во Гогов Валог, па немајќи можност на друг начин да му помогне, се огласува и ги застрашува волците со пукање.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сега знам дека никој немал можност да го повтори скокањето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не се спротивставил. Немал можност тоа да го стори.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тогаш двајца се урнале врз него со сила на лавина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Италијанските вдовици од Фајер Ајленд ја немаат можноста, способноста, да бираат дали да се искачат до достоинствена јавна улога што истовремено ќе им ја признава и почитува тагата; не можат да утврдат дали на нивните загуби ќе им се дозволи во очите на светот да се издигнат до статус на трагедија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дали е тоа епистемологијата на плакарот и нејзините многукратни двојни врски, продорниот режим на хетеронормативноста и на хомофобијата, врховното значење на родот, неспорната заводливост на мажественоста, незгасливата желба за убавина или невозможноста хомосексуалноста наивно и невино да се искуси како нешто сосема природно, светот во кој суштествуваат геј-мажите постојано ги потсетува на нивната неизземеност од животинските стварности на сексуалното раслојување, на културното значење и на општествената моќ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Пелагија немаше можност сѐ да чуе, ама мајката Перса и покрај тоа што плетеше нешто, во нејзините стрежнати уши влезе сѐ што изговори Пеличка и се прашуваше во себе дали момата и Песот навистина се разбираат?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Овој пак, не гледаше во купувачот туку во неговите пари, па немаше можност ни да го препознае ако воопшто го знаел дека постои.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Еве вака: ѓубриштето е мешаница од различен отпад и во вакви услови нема можност никакво растение да вирее.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Поради рестрикција на вода, кога ние сме жедни за чаша вода, немаме можност да ги навадиме растенијата и тие пред наши очи се сушат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А мојот татко, кога бил дете, немал можност за такво радување.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)