нема (гл.) - грев (имн.)

Веќе нема грев Пред сѐ болна бев.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Еден ден синот на Карабеќерица ѝ го убиле во П'џов Дол, близу нејзината куќа. Напасниците немале грев.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Море обдени се, море смрачи се, с’ со иста мисличка, со иста тажачка.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Поради тоа селаните ја нарекле Карабеќерица. (Мажот и Беќир многу одамна беше ѝ умрел).
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И затоа нема грев што нему му е туѓ.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)