нема (гл.) - гајле (имн.)

Дури стои неговата глава, немај гајле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако рекол алах, најпосле ќе ги дадеме и главите за нашиот падишах и верата алахова.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
КУРТА: Кажи си, немај гајле.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Немај гајле, ми вели Влашето мене и зеде од коњот една вреќа струнено, ги пикна двата краја од газерот еден во друг, направи ќулавка, ја стави преку глава и заринка во снегот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А плинското е комплетно исправно, само минатата недела се потрошил плинот, па сега, кога ќе дојде Климе, де, ќе му каже баба Маре и, до следната недела, кога ќе наврати Наумче, ќе го донесе, нема гајле.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Имаш широко срце и подготвен си да им помагаш на другите. Освојуваш со миловидноста! Немај гајле!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Туку немај гајле, ќе викнам некоја жена од комшииве и подоцна ќе појдам.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Дапчињата зелени, кога ги гледаш онака како ништо да не се, а тежат ко олово. Ама јас носам, немам гајле.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
БОРИС: Нема гајле. (Пауза) Не можам да те препознаам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
-Ќе се расчисти таа. Трпен спасен – додаде по малку.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Немај гајле – се обиде да ме утеши Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Така почнува секое летање со умот: си се замислуваш, на младини, како машиновозач на локомотивата која бревта ли, бревта надмоќно низ сибирските тајги и ич нема гајле дека може да се случи баш среде зима да снема јаглен и да се вкочани на отворена пруга како што капката се вкочанува на стреата и станува мразулец пред да капне на тротоарот.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Прв го утеши Дико: - Седни, - милозливо му рече тој. – Немај гајле кога се погоди среќен, ќерата ниеден.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Селската работа е амална, ама немам гајле.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)