Кулите, и ден-денешен го имаат тогашниот изглед: надвор немаат балкони и покриени се со старовремски ќерамиди; внатре, пак, на најгорниот кат, имаат една единствена одаја со четири, на секоја страна по еден, големи шимшир прозорци и камени поѕидоци - миндерлаци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ел Еј е град без балкони. Додуша, не баш дека нема балкони.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ама немав куче. Не можев ни да набавам, затоа што немав балкон кој не ги нарушува правилата на приватна сопственост.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)