најде (гл.) - наеднаш (прил.)

Се смееше мојот Човек, довикуваше, а знаев дека срцето му плаче.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И самата не знам како се случи тоа, но набрзо по овој наш разговор се заварив себеси како си го поставувам токму тоа прашање „Каде е сега мојот Ведран?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Кога ќе ти затребам ти само викни Ведране!“ ми довикуваше тој со таков глас како да се нашол наеднаш во далечните далечини.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаете што се случува кога ќе ја пречекорите оградата на познатото и ќе се најдете наеднаш во непознат, туѓ простор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)