Колку за илустрација, ќерката на еден поранешен синдикален лидер се фалеше дека од парите кои нејзиниот татко и ги давал како „џепарлак“, а таа педантно си ги собирала – подоцна си купила стан во Скопје!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, новиот „инвеститор“, кој веднаш си најде свои полтронски соработници меѓу поранешните раководни структури, само ги испразни фабричките магацини од робата којашто вредеше милиони евра, а не даде ниту денар за осовременување на производството или, пак, негово зголемување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По оваа работничка голгота, се чинеше дека доаѓаат подоб ри времиња кога за оваа веќе пропадната фабрика се најде 249 заинтересиран странски инвеститор2 од Австрија [всушност, тоа беше наш македонски гастарбајтер од Виена кој имаше велешко потекло и – дали поради носталгијата, навидум, сериозно беше „загреан“ и сакаше да вложи во рестартирањето на фабриката].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Секој се труди да се идентификува со околината која го опкружува, па доколку не најде своја рамка, останува сам како независна планета.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во првото кафеанче седнав да испијам кафе, ја пикнав раката во кожната ташна што ја носев обесена на рамо, а која сега ја имав положено на масата пред себе, и го најдов својот адресар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Неколку дена по безизлезното прифаќање на неговите хирови и помирувањето дека со ваков човек треба да си го поминам остатокот од животот (личен став што не можеше да најде свое логично оправдување, но секогаш беше присутен), тој имаше смелост да ја избегне средбата предвидена за нашите вообичаено убави неделни прошетки низ паркот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Додека Мо, размислуваше дали Вици се гледа со некој Вени ... едни земји излегуваа од рецесија, за потоа да влезат во свински грип, Џералдин се разнесе во супермаркетот каде не можеше да го најде својот Бог, Марио и Славе продолжуваа да се тепаат за школската ужинка, General Motors отпушти 10.000 работници, Лира и Вања се кубеа за коса, за тоа која - чиј дечко земала, бројот на жртвите во ураганот Катрина достигна 1836, Во Церн сѐ уште преговараат дали после експериментот, Земјата ќе ја голтне црна дупка - веднаш или неколку дена потоа?
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Сирота, после толку перипетии во животот, конечно ја најде својата среќа во брачниот живот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Таа претставува грамаден откинат квадратен блок од алуминиум, кој со својата естетска поставеност си го нашол своето место во средината.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Далечен пат изминала ружата додека во „Розовата долина“ ја нашла својата почва.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во конкретниов случај тој страв го нашол својот израз во, како што и самиот збор вели, стравопочитта спрема институцијата професор, како инстанца на авторитет, кон која студентите се однесуваат исто онолку недискутабилно како што, како општествени субјекти, се однесуваат и кон другите општествени и политички институции.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Сега Соколе гледа дека не сака телото, ами душата е таа што сака, и ако душата не нашла љубов во животот, ќе запилкува за неа како орле за вода над пустине карпи, дури не ја најде својата гроба.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Грот: Што мислиш, дали Крамб ја најде својата среќна средина помеѓу идиличниот пуританизам и можноста ефективно да учествува во реалниот свет?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дали Крамб се продава добро? ?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Така се образува четата на Коле Каранџулов, во која попаднаа и нашите пријатели Крсте Шаќир и Јован Ѓуров и поодија со него дури да го најдат својот војвода Толе Паша и да тргнат со него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Другите залегнаа во растот и отворија оган, a пo кратко време затрештија и бомбите, но аскерот не се раздвои.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Нешто ќе те прашам, бабо Право да ми кажиш...
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Четниците тргнаа по војводите на спротивната страна од Милана, назад кон Ливада, со надеж да се искачат на тој највисок врв и да ги најдат своите другари Попов, Сугарев, и Цилета и да ја поделат борбата и судбината, но на двесте триста метра под чуката просто нагазија на залегнатиот аскер, кој ги дочека со плотун од десет метра растојание.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во нашево време, кога старите „пролетери“ станаа малограѓани (а лумпенпролетерите главно се исклучени од политичката сцена) фашизмот на утрешнината ќе ја најде својата публика во тоа ново мнозинство.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Заштитата на британските интереси во Кралството Југославија најде своја практична реализација со појавата на полковникот Дража Михајловиќ.21 Британските известителни служби и британската влада по окупацијата не располагале со податоци за состојбата на политичките сили во Југославија бидејќи нивната известителна служба била разбиена и пренесена во Истанбул и Анкара каде што бил формиран таен центар при кој се наоѓале голем број британски агенти со цел да се собираат информации за штабот на британските војски на Средниот Исток.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Зајакот се изгуби негде во толпата за да го најде својот мир во реонот на вецеата, каде што остави извесен прилог во вид на купче топчести и тврди фекалии, како потсвесна артификација на рогобатната уметничка случка.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Бојана стана мајка. Таа роди син, во кого што ја најде својата утеха и радост.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Па како допрва би си го нашол својот татко, кога целиов мој досегашен живот докажува дека немам таков?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Токму тогаш да намине таму и да ја најде својата невеста како руча со друг маж, кога таа требаше да биде дома во својата кујна, тоа беше доволно тој да се разбесни, а уште повеќе да влезе таму и да ја види како се држи за рака со друг маж.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Најпрвин се оцртала низ рамнината, како река која тукушто се појавува, обидувајќи се да си го најде своето течение и корито.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Каде да ги најдам своите мисли и да ги соберам, свраќаат таму кај не треба.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
И навистина: подоцна, под тој шатор, во тој совршен круг, јас го најдов својот душевен мир; го пронајдов центарот на светот, се пронајдов себеси во тој центар, израснав како маж.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сѐ беше добро; јас го најдов својот душевен мир во циркусот, и мислев дека веќе ништо не може да ме измести.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Го запознав и раководителот на Гнездо, доктор Гете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тоа исто прашање на сосема друго место го поставува некој друг човек, тоа исто прашање во некое друго време го поставува некој трет човек, тоа исто прашање на различни простори и низ разни времиња го поставуваат неброено многу луѓе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Конечно го најдов својот дом,“ ми рече.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Еден човек гледа пред себе во воздухот како во некакво огледало во кое не може да го најде својот лик, и вика: „Кој сум јас? Кој сум јас? Кој сум јас?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога во еден миг, по долго работење, го сврте погледот од огледалото кон платното, на него не се забележа себеси, не го најде својот автопортрет, туку здогледа портрет на непознат човек, млад, убав, натажено-спокоен, молчалив, сиреч, длабоко оскрбен и задуман.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Според магиската формула според која кажаните зборови оживуваат, Петре Великанов ќе ги најде своите деца и внуци иселени во Австралија.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Помеѓу тие две сечива (треба да се биде субверзивен и конструктивен едновремено, или, како што вели Дерида, „одговорно анархичен“) „Маргина“ ќе треба да си го најде своето место. • Abbe Buzoni okno.mk | Margina #1 [1994] 5
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
А кога тој пречекори кон печката, малиот пак го најде своето местенце од синојка и се притисна во ѕидот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Го најде својот самјак многу доцна, дури на последното легало, за кое знаеше, во една шума што се паѓаше веќе во некој туѓоселски синор.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Судбоносното место каде ја најде својата животна среќа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Везири, припадници на султанската свита, обземени од безумната желба и жедност за власт, сите го нашле своето место.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во зоолошката градина, недалеку од тревното царство на пауните, од студентските дни Pavo kristatus, најдоа свој човек со смачкана глава. Без докази.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Малку време откако го најде својот коњ-хранител неподвижен, со свенати синолички во очите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Малку време откако го најде својот коњ-хранител неподвижен, со свенати синолички во очите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во зоолошката градина, недалеку од тревното царство на пауните, од студентските дни Pavo kristatus, најдоа свој човек со смачкана глава. Без докази.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Кара-Демир ја нашол својата пушка и ѝ го лепи кундакот на десниот образ на Европа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се гледам себе како чудак кој го најде својот издувен вентил.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тешко ми е да си го најдам своето место на докажување.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Секој број од неа, ќе го најде своето место.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тоа било во зима, првата зима по војната, човекот се вратил во својот дом од војната и не го нашол својот дом.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Се работи, значи, за проза која е создавана со еден впечатливо самосвоен стил, за автор кој го нашол својот јазик во непосредниот контакт со изворите на својата проза.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Со тоа потврдувајќи нешто многу значајно: дека не е битно каде сме, какви дневни обврски имаме, со што сме ангажирани - поезијата може да ги најде своите патишта буквално во секоја и најмалечка клетка од животот.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
А, ме опкружуваа кутии од зејтин, прашок за перење, стоби-флипс смоки и чипс, сапуни и празни цедеа подеднакво прекрасни како и оние кои веќе го најдоа своето место во ходникот - складилиште.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Таму еднаш ја најдов својата мачка, дополу смачкана од тркалата на нечија кола... но, тоа е стара и, воглавно, позната приказна...
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Оваа „возвишеност”, дали пак треба да предупредуваме, токму е извор на сите секојдневни беди, а денес и на еден некрофилски морбидитет кој, секако, ќе го најде своето место во новите, не естетски туку антрополошки истражувања на абориџинската психологија на јужнословенскиот писател.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Кога Marion Muller ја напиша својата статија во веќе споменатиот број на „U&lc” :”Се чини дека Frere- Jones e надеж за иднината”, не можела да претпостави дека тој тинејџер толку бргу ќе ги надмине неизвесностите на почетниот стадиум на дигиталната сфера и дека ќе го најде своето место во срцето на современото фонт-дизајнерство. Frere-Jones уште од самиот почеток знаеше дека фонт- дизајнерството не е уметност која изумира, како што анти- компјутерските луѓе предвидуваа дека ќе се случи, туку дека ќе остане извор на креативно задоволство, интелектуална стимулација којашто има и значаен јавен интерес.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Двојната фасцинираност со немирот, страста, еротскиот набој, гротескната грдотија и деформиран живот, најде свој жесток и провокативен израз.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Палестинскиот народ во овие услови ќе се соочи со два големи егзодуса (во 1948-та и 1967-та), кога не само што ќе биде истеран од својата земја, распрскан на четирите страни на светот, главно во логори за бегалци во мизерни услови за живеење, зависни од репресивните арапски режими кои го инструментализираа палестинското прашање за свои цели, но, исто така, и пред упорното одбивање да се признае историската неправда што му беше нанесена на овој народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но сега беше друго, неизвесно време. Јас бев еден од ретките дипломатски донкихоти кои тоа утро сакаше да најде своја врвица на минување низ историјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Јасер Арафат, како ретко кој владетел во светот, требаше да најде свој пат за својот народ во историјата, да го врати од светскиот егзил во својата татковина Палестина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
„Данте...“ потскокна Ибн Тајко, небаре го најде својот брат близнак.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Зборовите треба да го најдат својот дом, својот Господар, рожбата своја.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
Но, работодавачите најдоа свој специфичен начин на изигрување на оваа законска одредба – а тоа беше преку носење на т.н. нова систематизација на работните места, во којашто, намерно, го изоставаа работното место на работникот кој бил прогласен за технолошки вишок, или, пак, само го преименуваа – сѐ со цел да прикажат дека не станува збор за истото работно место. 40
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во себе ја оплакува црната мома Пелагија и си блазисува што навреме ги искуба своите момички од таму, ми ги исчува господ, си мисли, оти малечки, а тука преку ноќ нека пораснат ако треба и секоја од нив ќе си ја најде својата среќа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Нејзината вредност доаѓа од историјата на желбата во која, сеедно дали свесно или не, се обидува да го најде своето место...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тука ќе го најдат своето место луѓе како што е Тед Нелсон.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Гледаш ли, Вера, чашката ќе си најде своја примена.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Потребен е долг период да секој си ги најде своите гранапчиња, кооперации, јемиши, мешпајзи и зарзавати.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Така, откако Мајка беше конечно уверена дека повеќе никогаш нема да си го најде својот каталог, ние, децата, се вдадовме во потрага, макар што бевме убедени дека го нема, но не сакајќи да ѝ одречуваме на Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неверните камења што му пукаа, ги оставаше настрана, и по неколку дена им навраќаше; ќе ги разделеше по пукнатината и секое парче одново го обработуваше прилагодувајќи го за некоја друга намена; ни еден заделкан камен не го оставаше така, зашто знаеше; секое камче, па и најмало, е важно и ќе си најде свое место кога ќе се преработи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Јагулите ќе си го најдат својот пат.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Одевме и во болницата. Многу деца таму си ги најдоа своите татковци или постари браќа и сестри.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И трчаа низ село брзајќи секој да ги најде своите, па да им каже што се случило.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Високо стилизираните нефигуративни дела на шеесе тите имаа ладен “hard-edge” (тврда контура) изглед што критичарите конечно го прифатија под името Минимализам.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ако Ворхоловата филозофија воопшто некаде најде свое место, тоа е во “алтернативната” музика која не е повеќе алтернативна, во саб-попот кој денес е поп.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но најлошо од сѐ беше што поп артот многу бргу најде свои приврзаници меѓу уметниците.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сличноста помеѓу имињата на групите и насловите на филмовите не е никаква коинциденција.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но уште полошо беше тоа што одредени критичари беа спремни ваквите дела да ги примат како сериозни уметнички дела, меѓу кои и Џин Р. Свенсон од Art News и историчарот на уметност Роберт Росенблум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Плукај на сѐ, па дури и на себе, биди достоен на својот имиџ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Никогаш ја немав видено пустината, а пустината веќе одамна си го најде својот зародиш во мојава душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Секој може да ги оствари своите соништа и желби, секој може да го најде својот рај.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Нежност покриена со црн превез, невиност сокриена во сенката на тагата, младост украдена од раката на болката.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Но без страв дека дека некој ќе ве прегази.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога стигна дома, не ја најде својата љубена.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Бев изненаден до кој степен вистината за моите балкански кози најде свои верни читатели во Франција.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Многу ми помогна да го најдам својот пат, да се најдам себеси, ако можам така да се изразам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Американските и британските надежи дека ќе можат да повлијаат на настани за да се намали германскиот воен притисок врз Британија, завршиле без успех.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Кралот и неговата влада, како и дел од командниот кадар, заминале за Каиро, а потоа нашле свое уточиште во Лондон, каде што останале до крајот на војната.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Вели дека таму е збирното место и секој да си ја најди својата единица.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И, ете, душата на Сталин најде свое прибежиште само во Албанија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
На кусо: таквиот живот не е ништо друго туку непрекинато подгревање на однапред подготвената мастурбациска фантазија.” б) “Па нели филозофите се бореа за културата да се рашири по цел свет и индивидуалната сфера да не биде веќе зависна од надзорот на Државата или овластувањата на заедницата?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сакаа луѓето да бидат слободни при задоволувањето на своите поединечни интереси и воедно способни со своето размислување да посегнат и од другата страна на ова тесно подрачје.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дете што расте, чиешто тело го тресат оргазмични ритми; чиишто чувства се изразени во химни што ја слават радоста на онанијата или убивањето родители; чијашто желба по слава и пари нашла свој пример во бисексуалниот музичар.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кој знае зошто, утешно му делуваше тоа што во делот од именикот за Скопје го најде своето име со точниот телефонски број.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Потсмевнувајќи си се самиот на себеси поради бесмислената намера да го најде своето име, тргна со погледот по Бра... Бра... Бран...и наиде на Бранов. Branoff Edo!
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ѕин, ѕин, да можат да си ги најдат своите исфрлени коски, сигурно и со нив ќе ми ѕвечат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)