Само, им рекоа, стрпете се до сабота; тогаш ќе дојде на пазар еден фалбаџија од овдешниве села, тој сигурно ќе сака да се фати со Исо.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Така направија на Хаџи Ташку и дружината, а овие, пак, веднаш им зајамчија дека ќе им најдат таков.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не верува Соколе дека во друга би се нашла таква сила да ја растревожи неговата душа.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
И кога ќе најдат такво место, прашање на добро воспитување на секој што знае за тоа е да си го задржи знаењето за себе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секогаш ќе се најдат такви продадени души, кои идеологијата во служба на режимот ги прави уште побездушни крвопијци, џелати.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зеде да го полни велејќи: - Тешко да се најде такво нешто во куќа без мачки деца.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
11. СО ПЛАЧОВИ НЕ ЖИВЕЈ, А УМРИ СО ПЕСНИ - e, за таква судбина би имале и нештичко против, туку кај да најдеме таков почитуван весник за протести не со зборови, а просто - со ноти...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Оф, како плачеше Ѓорѓи кога тргнуваше пајтонот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И лошо што се најде таков меѓу нас.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Но секогаш може да се најде таков круг на луѓе, за кои безначајното во очите на другите со самото тоа е веќе значајно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тој никогаш не би го дал оружјето, ни за хероин, па и кога тука би можеле да најдат такво нешто.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Влезницата чини еден долар, но жената во билетарницата ја знае и сега само ќе ѝ мавне да влезе без да ѝ наплати.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Денеска, во ова студено утро, Сани пешачела од реката до зоолошката градина.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)