-Спушти ме мене, нахрани го гладниот јастреб! – инсистираше старецот, закотвен во скутот на Еразмо. -Како да го нахранам?
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Директно, спроти пумпата, се наоѓаше „Потковица Авто Двор“, сопственост на Сам Сенд, со мали куќички што се граничеа со „Нахрани го стомакот“, сопственост на Бланш Рид, гостилница каде што сѐ уште се служат сендвичи со топол пржен стек, за само педесет центи.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Зашто Господ вели: ’Одмаздувањето е Моја работа, јас ќе возвратам!‘ И уште ви велев: ’Ако твојот непријател е гладен, нахрани го, ако е жеден, дај му да пие...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)