Натепај ме, убаво натепај ме! Само, те молам, зборувај ми. Не можам кога не ми зборуваш...
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Нејзиното плачење го подземаат уште неколку извеани жени, а ние само се довикуваме и ги с'скаме: Дојди, натепај ме, вели една.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)