насмевнува (гл.) - се (зам.)

- Така е... - рече Англичанецот, - доста му е! - ја сврте чашата кон Французинот насмевнувајќи се: - Ајде ние да си се напиеме што не сме од азијатско потекло и што имаме по два ензема во црниот дроб...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Па и ако ме опцу, насмевнуваќи се помисли авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се приближија, Христина го викна Тодор, кој веднаш стана, а Томаица не можеше да се воздржи да не погледне накај Петар кој веќе гледаше во неа со неговите длабоки и топли очи насмевнувајки се нежно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Самоубиецот, збунето насмевнувајќи се, поцрвене и стана.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Самоубијците не ги гибаме... тоа е табу - рече Николај.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Па тоа значи ...” Мајка ѝ го симна погледот, благо насмевнувајќи се.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Чагас заболување“, повторив не знаејќи што точно да правам со себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Чагас заболување“, рече таа насмевнувајќи се и широко откривајќи ги своите големи и совршени заби.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Собата беше празна како монашка келија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)