нарача (гл.) - на (предл.)

Требаше да им нарача на селаните што треба да му платат на арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Јас нарача на дестина жени, коа вела: ако не донесе Милошка, нека донесат Билјарките, ако не Билјарките — Сукаловци, ако не тие — нека донесе Бела Бојана.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Глигор му нарача на прислужникот да му донесе урми.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ја ведна главата покорно и уште попокорно ѝ нарача на снаата да им стави вечера, го нагости арамијата, поприкажува со него и кога стана овој, дедо Бошко си рече дека ќе здивне.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ја врза нишалката, го качи братчето и ѝ нарача на Благица да го нишка внимателно.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)