Но маските се маски: на едната од нив ни око не ѝ трепнуваше дека некој ѝ напишал вакви возвишени зборови, туку како бесна замавнуваше со главата и бегаше од рацете на едно мало војниче што како џуџе немоќно се врткаше околу неа, влечејки ја за оглавот кон чешмата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Командирот зеде хартија и напиша ваков одговор: Драги Тале, „Волшебното самарче“ добро и здраво допатува.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)