напие (гл.) - вода (имн.)

Ама какво ќе е тоа машко дете: топка да не игра, да не се испоти, да не се напие вода кога му се пие, да не се тепа со децата од другата зграда, никогаш да не заталка со другарите, никогаш да не направи никаква беља - и уште колку пати сѐ некакви - не... не... не...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се напи вода, иако не му се пиеше и кога ја накрена лејката, му падна в очи големата плоча над кладенец.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Длабокиот снег, кој веќе фаќаше преку колена, ги присили овците да се движат само по патеката што ја направи Бојан, па штом се напија вода сами се вратија кај плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Посакав да речам: Ете, олку од мене, свршеток на приказната, и ја кренав главата, погледнав кон Даскалов, сакав да го утврдам впечатокот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи, кога помислив дека косата и уште незнам што друго од моите сопствености сторија обид да ѝ се придружат на молњата, главата си ја пикнав во дланките а потоа главечкум отрчав до Пребег за да се напијам вода и да си го повратам во живот сувото грло, но таму ме пречека оној матнеж и лудување на водата, што веќе ги спомнав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зборуваш, зборуваш, а друг ни беше зборот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Богами помислив: тоа планината тргнала да истече заедно со водите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој ден владееше голема горештина, сонцето луто печеше врз ќелавата глава на дедо Гога, па тој се запре крај едно изворче, под едно дрво, да се напие вода.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Значи, сепак си побарал визи за излез од Австрија,“ му реков на брат ми. „Побарав,“ рече тој.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Отиде до трпезаријата да ги размрда нозете и да се напие вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Лежеше на смртна постела Ефрем Ефремов и вака им зборуваше на пријателите: „Се наведнав да се напијам вода од кладенецот, близу до лозјето мое.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„Овој шарлаган е од афионово семе и од сусам. Измачкај го со него.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„За неговото изгорено месо сега е лек крв од желка. Може и крв од лилјак.“ „Да му дадеме да се напие вода?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа, откако и таа се напила вода, си го исплискала лицето и седнала на тревата покрај малечкото.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Со птиците, паи, и со дивечот во Потковицата во многу нешта и на лошо се изменија работите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Остануваа само кофите и копаничината, а тие и тука савезден си стоеја таму - за да можат, ако им притекне, да се напијат вода старците, децата и намерниците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа, пак, Трајана, првин му дала на малечкото да се напие вода од копаничето, кое и денеска си стои таму, на изворите, потоа му ги замила обравчињата и го седнала на тревата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа на душите на мртвите, кога доаѓаат таму да пијат вода, не им пречи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А оној што сака и денеска да се напие вода од нив, од Виданови Извори, ако доаѓа од населбата, мора да помине покрај црквата и гробиштата, кои се сега запустени, и спуштајќи се прудолу по патчето и низ шумата на северните падини на Горник, а кога ќе дојде до изворите, да отвори една малечка вратничка, од изгнилени штици, и, пак, откако ќе се напие вода, внимателно да ја нажапчи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дури да дојди син му од царот да ја земи, поминала една проклета Еѓупка и се вратила под дрвото, та пошла до бунаро што бил зад дрвото, да се напие вода.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Едно беше се опулила во бунаро и ја видела сончеа сестра во водата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Жедно е. Би се вратило дома да се напие вода. Но не се враќа. Чекори, ги лиже солените солзи, моли.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Чинела дојди мечката на потокот, велеше татко, да се напие вода или да се искапи, велеше, а крмакот ќе се затрча и ќе ја шибне одзади со секачите, со 'рпалата и мечката ќе рипне, велеше, ќе почне да бега, ама дека нема многу време за бегање, велеше, ќе се качи на една бука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што убаво би ѝ дошло на пченкава, велам, да се напие вода по копањево, да се измие, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас се наведнувам над изворчето да се напијам вода и наеднаш се уплашувам од тоа што го гледам во водата. Се гледам себеси, а не се познавам. Како туѓо лице да гледам во водата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се спуштила од небо месечината од жед излудена, во оаза од палми да се напие вода студена.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се видела во водата, се зачудила: „О колку сум убава!“ се возбудила.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе имаме многу работа, му рече на Татко, откако овој се напи вода, и без да му одговори на Камилски, земајќи ја листата на заемките од персиско потекло, пред да започне да ги чита најкарактеристичните, рече: Персискиот јазик, како и балканските јазици, за разлика од турскиот и арапскиот јазик, припаѓа во групата индоевропски јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пијавицата почна да расте, понекогаш ми одеше и во носот и кога ќе се напиев вода чувствував како се бања.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Едно време станав и од буклијата се напив вода без да ја процедам а нешто по јазикот ми отиде во грлото.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Го одврзав Гаро за да може, кога ќе остане сам, да се напие вода во езерото долу.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Од коритцето-бигорно се напија вода и си ги замија очите, па се засолнија во пештерата.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Му вели да стане да се напие вода и да се врати назад во креветот продолжувајќи да спие.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се возбуди и кога запре кај чешмата да се измие и напие вода.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Да ја отвори, но не да се предаде и напие вода, ами со пиштолот во левата рака и јатаганот во десната.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
— Да насеча борови одоваде рид, или да преврла преку рид по букови? — се праша сам и се замисли, чекајќи го магарето да се напие вода од коритото на шопурот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Селаните чекаа на ред испоседнати под сенката на дрвјата или се сменуваа држејќи му го коњот за оглавот за да пасе или да се напие вода на езерото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Колоната по патот се зголемуваше со луѓе од другите села и се слушаше сѐ поголем рикот на добитокот и се креваше поголема прашина по патот; колоната често се прекинуваше, застануваа луѓето да се напијат вода на изворите крај патот, да го напојат добитокот и да се одморат, да се разладат од јулската жештина , која потпалувајќи го воздухот, им правеше трептежи пред очите; ставаа на главите лисја од лопушки, гранки, 'ржаница за да ги заштитат главите од сонцето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Коњот си го знаеше патот; дури можеше да оди и со врзани очи, зашто со години истите патишта ги врвеше тропајќи со копитата по камењата, цапајќи низ калта или прескакајќи ги браздите и трапчињата, запирајќи крај изворчињата да се напие вода.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Како да те потсетуваат кога да се напиеш вода, кога е ден а кога ноќ.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„А како да ги разликуваш морињата? Од кое и да се напиеш водата сегде е солена“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој ја напушти стражарницата и му се врати на езерото без кое не можеше: ги оптегнуваше мрежите на диреците крај куќата, ги чистеше од тревје и алги, шеташе со прстите по нив како по жици од харфа потпевнувајќи си; кога ќе му дојдеше дремката, легнуваше на песокта крај езерото, и додека тоа тивко, како некое жужаленче жужаше на песокта, тој тонеше во длабок сон; спиеше сѐ додека на зајдисонце не му затропаше добитокот што идеше од пасење и навраќаше да се напие вода; а кога ќе легнеше поднапиен, тогаш ни тапани не го будеа; стануваше кога некој од домашните ќе го растресеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Бидето и шолјата беа толку чисти што несомнено некој ќе можеше да се напие вода од нив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се радував на ова - но веќе почнуваше да ми станува страв што ќе се случи со мене и дали некогаш ќе можам да отидам во тоалет, па поради тоа почнав по малку да се потам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога ќе се најдев во погодна позиција на патот, кога шоферот запираше пред чешма да се олади прегреаниот мотор, добро ќе се напиев вода, речиси до изнемоштеност, како да ми беше мевот резервоар преполн само со вода, зашто којзнае кога ќе ми се укажеше нова можност да се најдам пред друга неконтролирана чешма.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Извади од ранецот два сендвича со маргарин и салама и откако се најадовме и се напивме вода од реката, дедо ми почна да ми раскажува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Останаа тука без да си речат макар и збор сѐ додека не наиде еден селанец, пристар, кој наврати да се напие вода.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Прекинувале само колку да се напијат вода или вино, да прекаснат нешто, да видат колку е саатот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зедов и се напив вода за да ме размине.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој ден владееше голема горештина, сонцето луто печеше врз ќелавата глава на дедо Гога, па тој се запре крај едно изворче, под едно дрво, да се напие вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Да ти се позлати устата, ама за слатко немам заби, - рече чичкото па слатко, преслатко се напи вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Леташе славејот де ваму, де таму, се премори и ожедне па се упати кон поточето да се напие вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)