нападне (гл.) - град (имн.)

Атмосферата на страв и несигурност ја одржувале постојаните гласови што се ширеле за „решеноста“ на Организацијата да го нападне градот; дека овде-онде се пронајдени бомби; дека Турците пак се подготвувале да извршат колежи и слично.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но наместо одговор, напаѓа град камења на сите сејмени што беа на портата, па и на самиот буљукбашија. – Внатре, браќа, внатре да го најдеме нашиот душман и да си го земеме нашето – повикаа во еден глас поп Јаков и Димитрија и се џитнаа први кон портата која семејните брзо ја затворија и почнаа со мазгалките на калето да пукаат во купот селани. – Оф, ме изеде кучето краставо – писнаа неколку селани и паднаа на калдрмата поред портата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)