Поради ваквите сознанија Поетот во неговите римувани написи не пропушта да забележи дека кошмарните виденија како и несигурноста што ја чувствува токму овде во понискава сфера ( што значи помеѓу обичниот свет) само потврдуваат дека Чистилиштето, она вистинското, околу кое и Данте поарчил толку многу зборови, всушност се наоѓа овде, во нашиов свет?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Судбината на секој што се наоѓа овде е неповратно решение.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Дуќанот не е за седенки, а јас веќе третпат те наоѓам овде распиштолена!“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
(12) Најголемите сличности, несомнено, се наоѓаат овде, во овој дистанциран поглед насочен кон скриеното функционирање на организмот, во овие биомеханоморфии што ги цртаа и едниот и другиот: во Leonardo-виот анатомски цртеж на женско тело, во Duchamp-овите женски актови без кожа, какви што се Невестата од 1912. и Преминувањето на девицата во Невеста.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
– „Сполај ти, Господи, сполај ти, си рекол сам со себе Силјан, дали на Крушово се наоѓам овде и го гледам нашето поле?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)