Не знам колку кутии сол тие денови, од онаа од половина килограм пакувана во кутии од бел картон со втиснати сини букви, оставав како ненамерно во просториите каде што беа сместени работниците и кутиите ги наоѓав празни.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Потоа истрчува до станот на синот, но го наоѓа празен, без снаата со детето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)