Стиховите кај кои беше подзастанат не ја поткрепуваа надежта, но го закрепнуваа духот: "/Распнатиот не слезе од крстот/ кога му понудија да си ја намокри устата/ Упорноста го водеше за рака/ Беше решен да го искачи и ридот на жедта./ Маре навистина се држи!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)