Знаеше дека ќе наиде во следниот момент.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Следното утро наидов во дневната соба на една друга Госпоѓа Изабел.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Сепак, пораката што му наиде во главата го загрижи во поглед на неговото творечко реактивирање...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Привлечната госпоѓа, како што авторот очекуваше, пак наиде во истото време. Пет минути до седум. Тамам.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Лист по лист, „превртуј“ лист по лист, голтај, па наидов во еден од дневните весници на интервју со наш, македонски, млад театарски режисер.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Она, дека е спремен со мене да подели се што ќе наиде во нашиот живот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Да бидеме двајцата сами во планината. Високо! Речиси покрај одаите на Господа!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како кога им наидуваат во соништата на оние граѓани кои често дружат со нив.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ги премолче зборовите на мајка си коишто не само што ѝ беа против волјата, туку како да наиде во неа некоја сила што сакаше најубавото во неа да го нагрди.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Пред неколку денови кога му раскажав какви сè мисли ми наидуваат во критичните моменти воопшто не се изненади туку шупелката што ја врткаше в раце ја остави и крена од масата едно оловно војниче.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)