навлезе (гл.) - во (предл.)

Мора нешто да се стори, за подобрување на состојбите. –упорно сакав да наметнам разговор за иницијативи за промени, но не ми успеваше, секој беше навлезен во својата лична приказна...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Мајка ми свето се грижеше за неговите книги, но никогаш не сакаше да навлезе во нивните светови.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И затоа татко ми не можеше лесно да го разгатне времето на козите, да навлезе во неговата суштина, да му се потчини.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не за долго, четата со пленикот навлезе во Малешевската планина...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Којзнае колку горчливи кафиња испија со стариот бег, за да ги смират нервите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Уште една тенденција навлезе во средиштето на таа уметност, тенденција значајна за „техно-уметноста”; се работи за уметничко демонстрирање на научни начела и постапки, посебно како чувствено допадлива и јасно присутна инсценација на конструкцијата”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Бојс чувствуваше дека преку неговата уметност ќе може да навлезе во архаичните сили кои лежат зад прагот на перцепцијата; неговите дела треба да ги канализираат тие сили во моќна „Констелација од енергии“ што понатаму ќе продолжи да еманира. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 87
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Иако неговите скулптурални објекти, инсталации и перформанси честопати формално се чини дека потсетуваат на такви движења како Флуксус, Минимализам, Арте Повера, Концептуална уметност и перформанс, Бојс не престана да инсистира дека во основа неговата работа фундаментално се разликува од онаа на неговите современици.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кај уметничките дела за иницирање на виртуелни, естетски кодирани светови, се работи, напротив, за допир, кој во смисла на простор, дефиниран со односите на реалните предмети, навлегува во празно, но интензивноста на различните тактилни функции, посредувани преку податочната ракавица, предизвикува промени на полето на сликовното и звучното во компјутерски симулираната околина.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но, со оваа апликација никако не смееме да си правиме привиди за природата на допирот, што е инвестиран од страна на таа софистицирана технологија, како тоа да бил добриот стар, значи лош, вулгарен, непосреден допир што граба во „исполнетото” и е наменет за допирање на „материјално згуснатото”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Денешниот човек секојдневно удира по тастатурата, синтетизира сликовни пејсажи на екранот, воспоставува врски преку различни интерактивни мрежи и исто така навлегува во телематското друштво на теле-присутноста, каде што неговото секојдневно делување е стилизирано и демонстрирано. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 39
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сето ова зашеметува, но истовремено и побудува подлабоко да се навлезе во ова пулсирање на повеќемилионскиот град...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Пред нас се исправа Лаптокарија. Беше пладне кога навлеговме во овој приморски град.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој беше загазил веќе во втората деценија од своите агрономски студии што почнаа уште пред шестојануарската диктатура, а сега навлегоа во бурното време на Втората светска војна и се преместија во друга престолнина.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го совладувавме овој зажарен трупец, некогашното дрво, стебло исечено токму од местото каде што живееше, а сега струполено, изгорено, навлегува во легендата за одржувањето на топлината, огнот на слезеното сонце, сликата на неговото земно живеење.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
3. Да се навлезе во тајната на ненапишаното е проблеснување, фатеното жарче што ја пече мислата.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Наш заеднички епитаф Овој зрак кој утринава незабележливо навлегува во мојата соба, легнува на постелата на која лежам, лази по неа, се искачува нагоре и го допира моето тело, моите раце, лице.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Чатпат по некоја Толе им разбираше и точно разбра дека се веќе во друга држава, та го потпраша новиот патник што седна до нив и разбра дека навлегле во Србија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разбра работата по цело Битолско — Прилепско Поле, а во Мариово веќе слабо се решаваа Турци да навлезат во помал број.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Секој Турчин маваше на секој селанец, селанка па и на децата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Двете невести, Јова и Петкана, и дванаесет годишното девојче Митра ја разбраа работата и се закопаа во сламата како прасиња во буниште, но чаушите навлегоа во племната, ги грабнаа вилите, ја избуричкаа сета слама и ги извлечкаа скриените жени и девојчето, та им ги затнаа устите на трите со шамии.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А од Толева страна не паѓаше ни еден, ни жив ни мртов.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Чорбаџиите, таман беа навлегле во пиење и скоро сите, освен Сивета, кој слабо пиеше ракија, за да пие вино, беа наполовина свесни.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Безуспешно војувал против Босна поради Хум, против Унгарците кои навлегле во Србија и против Османлиите како сојузници на Византија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Хуните навлегле во Италија, го опљачкале Рим и се вратиле во Панонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во исто време навлегувањето на крстоносците го искористил и рашкиот жупан Немања кој навлегол во Македонија и ги освоил македонските средновековни градови: Градец во Горни Полог, Лешок во Долни Полог и Скопје.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во 1096 Крстоносците кои ги предводел Боемунд Тарентски преку Драч и Валона навлегле во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
По ова, Камица и Хрс го прекршиле договорот од 1199 и ги зазеле Пелагонија и Прилеп и навлегле во Тесалија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
И покрај тоа што за време на оваа војна на страната на Рим биле Илирите, Дарданците, елинските градови-држави, односно сојузи, првите години Филип В успешно им се спортиставувал на Римјаните и тие не можеле да навлезат во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Но кон средината на јули бугарски претставници пристигнале во македонскиот Главен штаб и било одлучено да се испрати британска воена мисија за да го организира снабдувањето со оружје и други материјали за Бугарите за нив и покасно да навлезат во Бугарија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Човекот е длабоко навлезен во информациониот матрикс исто како и џанкерот кој е навлезен во наркоманскиот матрикс од кој тешко се излага.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Слободата на движење од полноќ до сабајле скоро секогаш беше нарушувана од џандари у цивил кои хараа по скотските улици, но никогаш немаа мадиња да навлезат во пограничните скотски села каде наголемо се продаваа сите видови дрога.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тешко можеше да се навлезе во ритамот на неговиот живот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Бев немоќен да навлезам во смислата на Татковата потрага во сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Директорот на Институтот, како историчар, но и писател, беше навлегол во архетипските тајни на отоманското време.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Често се обидував, од лекарите, како и од братот медицинар, набрзана да навлезам во некои медицински тајни, во потрага по некаква нова можност Татко да живее што подолго.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ми упати блага насмевка сакајќи да ме прекори и да ми покаже колку му е тешко, во тие мигови, да навлегува во својот притаен свет.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тешко можеше да се навлезе во тајните на неговата тишина.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но најмачно му беше што го оддалечуваа од нив сега кога беше најмногу навлезен во нивните пораки, кога веруваше дека ги има в раце клучевите од сиџилите, од многу семејни енигми, кога беше многу блиску и до своите предци.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Си мислеше, потајум, дека, ако Сокол Мечевски навлезе во тајните и во клучевите на прилепските сиџили, полесно ќе стигнат до крајната цел, во потрагата по семејната историја...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко беше изненаден од каде и како Чапаев беше навлегол во неговите планови.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога ги откри битолските кадиски сиџили и кога навлезе во суштината на балканските конверзии, при што му се наложи и темата за јаничарството, тој повеќе немаше физичка сила, а ни време, да го заврши овој свој проект на животот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Шумот на гласовите се намалуваше: несомнено бевме навлегле во некој зафрлен и отпатен дел од куќата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Првата виделинка што навлезе во колибата низ замагленото прозорче го најде Бојана со отворени очи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во библиотеката Грдан бргу навлезе во работата и таа веднаш му тргна од рака.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И отшета преку плоштадот, со долг чекор и раширени лакти, додека шарената кошула му се мавташе над панталоните, како да почнал да се раскомотува пред да навлезе во мракот накај паркот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На ист начин би било преоп­ширно да се навлегува во деталите на “Големото стакло”, или Дишановите забелешки во врска со него.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сметам дека кога човек ќе навлезе во оваа територија се здобива со наследство кое бара истенчено чувство за рамнотежа за да не се повредат духовите на минатото.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Националистичкиот кич во воениот кошмар ја засилува стратегијата на заведување и како вирус навлегува во сите пори на дневниот живот, претворајќи го ужасот на реалноста во - ужас на прошлоста.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Нешто ти се случи. Зли нешта ти навлегле во мислите.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ѕидарската работа главно е крени и залепи, а понекогаш кога ѕидарот не внимава, малтерот му навлегува во месото на прстите, му се прават мали дупчиња и низ нив потекува крв.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мора да најде начин да ја скрши кората на навредувањето и да навлезе во него, да дојде до неговата срцевина, до човекот за кој се омажи.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И додека шетаа низ градината, Даниел беше длабоко навлезен во она што веќе ѝ го раскажуваше за ова место.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Или може да е, благонадежно додаде тој, само настинка што ѝ навлегла во мускулите.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сега се отвори мало прозорче во хаосот на неговата мисла и таа дозволи танка линија светлина да му навлезе во мислата и тоа предизвика да се сети на отворениот театар што го градеше тој.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа беше навлегла во некој пригушен, мистичен агол на неговото битие и со своето необично барање таа ги разбуди неговите скриени тајни, древни и несомнени верувања.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ако се земе во предвид дека штрајкот е спонтана и автентична акција на работниците за заштита и унапредување на сопствените работнички права, тогаш може да заклучиме дека на овој начин темелно се навлегува во суштината на ова законски и уставно загарантирано право и на овој начин се одзема иницијативата од рацете на самите работници, преку обременување на штрајкот со норми кои одат во насока на давање на дополнителни надлежности на раководните органи, односно работодавачите по ова прашање.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Домаќинката, откако ја искажа својата љубезност кон гостинот, се готвеше да стане да свари кафе, а на двајцата колеги и пријатели не им беше тешко да навлезат во пријателски разговор и не забележаа кога кучето, речиси прикрадувајќи се, почна да се приближува кон гостинот полека влечкајќи се на задните нозе и истовремено оближувајќи се и одвај чујно потквичнувајќи.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Едноставно посакала да има син без да навлегува во последиците што може да ги предизвика постигнувањето на оваа цел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зарем има нешто чудно во тоа некој да посака да му биде и мајка и татко на своето дете?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А тој сѐ уште ги гледа, ги пронижува со погледот, како да им навлегува во главите и им ги разголува мислите.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Додаваме дека Добрица Ќосиќ во извесна смисла е голем српски писател, можеби и татко на „националистичкиот Билдунгсроман“, чиј плебејски гениј не се исцрпува во јазичко-создавачката сила на неговата проза.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нивото на свесност е составено од интерпретации на ликовите во нарацијата, и од оние на читателите, кога тие на покана од писателот, навлегуваат во свесноста на ликовите. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 45
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во текстот, нивото на акција му овозможува на читателот увид во тематскиот развој на настаните со текот на времето.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во оваа прилика не навлеговме во Ќосиќевите спорни излети во политиката и полемичкото тежиште го ставаме на неговата еминентно писателска пракса.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но сега, пред професорот со глава на желка и нос толку љубопитно подаден што ти се чини дека сака да навлезе во секоја тајна на животот, бев само тровче.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но, исто така, е и манифест за проект да се користи документираната привлечност на масовната култура како место од каде што ќе се навлезе во една неиндивидуализирачка, неперсонализирачка и ненормализирачка анализа на машкиот геј- субјективитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Секое вистински задоволително објаснување на привлечноста што ја има, да речеме, Џоан Крафорд за геј-мажите, ќе мора да се темели врз сеопфатно сфаќање на општествено-семиотското функционирање на нејзиниот кинематографски лик и врз импликациите на тоа функционирање во конкретните поредоци на сексуалното и на оброденото значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што тоа пренесува ова крајно стандардно црносериско средство?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во други случаи, односите меѓу стилот, вкусот, класата, родот, сексуалноста и идентитетот остануваат збунувачки недофатни, барем со оглед на сегашната палета од расположливи инструменти за критичка, општествена и семиотска анализа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но кое значење?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да го опише стилот, но не и значењето на тој стил. ‌Стилот има содржина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да навлезе во формата, но не и во нејзината содржина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете зошто задачата да се објаснат машката геј-култура, машкиот геј-вкус, станува толку сложена, барем кога ќе се навлезе во подробностите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Знаеше брзо да излезе од трагичното стојалиште и да навлезе во комичен приказ, во виц или во тоа таканаречено „камп“ задоволство, па еднакво брзо пак да се врати во трагедијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Критиката на црната серија (филм ноар), и покрај сета своја префинетост и сите постигнувања, не може да ни помогне тука; нема што да каже за особеното значење на овој стилски елемент во контекстот на овој филм.380 ‌Точниот ефект што тој кадар, осветлувањето на лицето и самото лице го произведуваат го надминува она што техничката анализа на визуелната реторика во кинематографијата ни овозможува да го доловиме, зашто визуелната анализа не може да навлезе во контекстуалната, општествена димензија на сликата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потребен е огромен напор за да се одвиткаат тие значења.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-Како да навлезам во тајните на животот, сам, без твоја помош? - праша Еразмо, вртејќи се околу него, очекувајќи од разјаснувањето на старецот, да излезе чудото.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ана, се уште жива, но веќе пијана, е убедена дека навлегува во еден од нејзините диви сништа, со животни што врескаат, и со неа сред тркалезниот плоштад - распнат Леонардов човек: жена што од смелата, мазохистичка изложеност бавно се враќа во положба на заштитен фетус.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Улиците беа поспани по неделната работна ноќ. Стигнавме до улицата што ја баравме.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Постојат луѓе чие Јас не е сигурно во себе, нивното Јас некогаш одамна почувствувало дека нема право да постои и остатокот на светот во секој миг може да навлезе во него, па сега за нив не постои граница помеѓу нивното Јас и она што е не-Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Се наближуваме,“ рече, кога навлеговме во делот од градот што ми беше познат од онаа прошетка со брат ми, кога тој сакаше да ми покаже како изгледа дното на Виена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие луѓе во секој однос со другите луѓе гледаат закана, се плашат дека каква и да е блискост со друго суштество ќе го проголта и она малку што останало од нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
50. Сегашниот политички опит да беше бил кај Бугарите понапред, ќе се пристапеше прво кон разделувањето на сферите за влијанието во Македонија меѓу Србите и Бугарите, а после, во време на востанието, српските и бугарските војски ќе навлезеа во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во неколку долги чекори го помина бришаниот простор и навлезе во шумата над селото.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сепак, еден закон на физиката ги надминува нејзините граници како природна наука и длабоко навлегува во областа на општествените науки: секоја акција има своја реакција.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Снегот не го чувстуваше под нозете, како да се движеше лебдејќи на неколку сантиметри над земјата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Победник во борбата со потсвеста, ќе навлезам во магичен свет, за да го објаснам, лажното гушкање на индивидуите...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Во предигра од обмислена бајка, Сакам да навлезам во сплет од твојата креативност...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сега не беше младич, но она ластарестото сѐ уште ја оптегнуваше неговата тенка, пегава става во излитена англиска блуза со боја на пожолтени дабови лисја, а Змејко немаше време да направи ниеден чекор кон таму, кога оној веќе стоеше до него, во средината на таа група крај колите и тие си ги тресеа рацете еден на друг со онаа наеднаш повторно родена жестокост, која сѐ повеќе растеше и стануваше пак дива и разврескана во нив, продолжувајќи сето време да се потчукнуваат по рамената, уште пожестоко, а денот дури сега навлезе во неговите очи и го заслепи, просто го исполни сиот, така што тој сега речиси сети како е тесен во себе за да го прими тој убав планински ден наоколу, додека некој од селаните крај него рече: „Змејко е печен, вечер се запишува в Задруга“, а тоа сега воопшто не беше важно, беше толку далечно од него, како да било во еден сосема подруг живот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
После се развидуваше, а тие тројца, пред да навлезат во шумата, се обѕрнаа уште еднаш да го видат селото и не видоа ништо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Требаше да навлезе во неа заклонет зад едно стебло, порастено на самиот раб.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја сети таа далечна шега; таа му помина како незадоволна потсмешка со некоја невкусност, но за него сега беше многу поважно што можеше со сигурност да знае дека одамна навлегол во втората половина од таа бескрајна угорница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И само по десетина чекори, кога беше навлезен во сивината на таа осојничава длабочина, тој знаеше дека патот меѓу стеблата може да биде и единственото нешто, што ќе е во состојба да го пребори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа се продолжи и во денот, што навлезе во неговите прозорци со својата млечно бела закиснатост по ветровите, со својата некако прашинеста белина во неговиот изморен поглед.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не сакаше да навлегува во овие мисли и повторно да ја враќа сликата која очигледно не можеше да се врати.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сув каменов прав навлегува во дробовите и го гребе грлото.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Нови мисли и впечатоци навлегуваат во него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во разурнатиот Келн се вратил во 1945 и се запишал на студии.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Дали знаете кому му го велите тоа, дали ви е јасно кој е пред вас?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Значајното лице, се чини, не забележало дека Акакиј Акакиевич веќе навлегол во педесеттите години.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Арно ама, ако мамичка му даде чорба побрзо, тоа веќе нема да му пречи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И му се стори небаре светлината од некоја далечна зора навлегува во ноќта на неговиот дух.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Откако ја сослуша ваквата определба, Акакиј Акакиевич тажно се одвлечка до својата соба, и како ја минал таму ноќта, му оставаме да пресуди на оној што макар малку може да навлезе во положбата на друг.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Имал само петнаесет години кога нацистите навлегле во Келн.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Издишувам. Зборувањето станува неразбирливо.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Како хероинот полека навлегува во моите бели дробови, така топол бран го исполнува целото мое тело.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
До година, штом јакиот студ ќе ја запре палавата лапавица и штом по соголените гранки јануари ќе го оболежи својот пат со остри кристали од мраз, на ајдучката глутница ќе и се придружат уште четири млади волци, ќе вијат по снежната пустелија и кога ќе навлезат в трло ќе ги исколат овците и со замрзната крв на своите муцки ќе се нуркаат во маглите на планината.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога навистина ќе навлезеш во суштината на релативноста на нештата, ќе знаеш што можеш да очекуваш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Практично, сите копчиња ќе си навлезат во жлебот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Секаде може да биде убаво, ако се дружиме со луѓе кои барем делумно можат да навлезат во нашата аура.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Можеше тие зборови едноставно да се припитомат, трпеливо да се навлезе во нивните променливи значења во времињата, да се открива од секој од нив атом историја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Проникнувањето во сите други јазици требаше да придонесе тој да навлезе во длабината, во суштината, во комплексноста на својот мајчин албански јазик, во неговото најверојатно потекло од илирскиот јазик и во многу други мистерии кои се предизвикувани од постоењето на јазиците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше посебно импресиониран од бројот на турските заемки од областа на градежните материјали кои навлегле во балканските јазици од кои некои се употребуваат и денес.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој ќе ги издвои следните најраспространети заемки: ќересте, градежен материјал (од персиски kereste); зајре, се употребува за означување градежен материјал, но и за храна, јадење, прехранбени артикли (од арапски zahire); тула, тугла, печена, фабричка цигла (преку грчки, односно латински tula); ќерпич, непечена, туку сушена цигла.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Турската армија однесе решавачка битка врз грчката армија која беше длабоко навлезена во Централна Анадолија, благодарејќи на политичката и материјална поддршка на англискиот премиер Џорџ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од нашата рода во Измир дознав дека веќе добро си навлегол во правните студии, дури и си проникнал во тајните на адвокатурата!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски не можеше лесно да навлезе во тајните на Татковата библиотека, се прашуваше која била крајната намера на составувачот на библиотеката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Невозможно е да се навлезе во муслиманското општество без да се познава правниот систем, односно Законот во најширока смисла.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа е веќе едно ново време, време кога и конференциите и Месната и Тацко Настејчин и малите селски агитатори наеднаш како да потемнеле, заостанале зад животот кој навлегол во нови колотечини, кога виталниот сој на жителите на Пасквел започнува масовно да ја напушта долината, не обѕрнувајќи се на минатото и итајќи кон својата иднина.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа е вистината, соколи, толку убаво сега сте навлегле во содржината, во идејата, - заклучуваше победоносно, гордо.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, не чувствувајќи како ми бега земјата, како навлегува во нешто страшно, длабоко, неповратно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Битно е зашто на тој начин полесно ќе се навлезе во сложениот механизам со кој таа ги пласира своите значења, своите поенти и откривања.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Чекавме и обајцата со месеци. Претседателот Бургиба тогаш беше навлегол во деветтата деценија од животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXVII Следејќи ја палестинската драма, по падот на бургибизмот во Картагина се соочував со сјајот и бедата на источните владетели во судирот со модерните времиња.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше навлезен во деветата деценија од животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од владеењето на Бургиба длабоко навлезен во деветата деценија на животот стануваше јасно дека тој не беше исклучок на вистината дека нема тиранин кој признава дека старее.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Двегодишната работа во женскиот оддел на Прифатниот центар за странци на полицајката ѝ овозможи да навлезе во сите детали на тој живот што ние го нарекувавме општество.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Однесувањето на Ема ми даваше знаци дека таа е вметнат елемент во мојот сектор, и тоа можев да го прифатам со оглед на карактерот на нашата работа, но не можев да се помирам со претпоставката дека таа прави чекор повеќе и сериозно навлегува во мојата приватност.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Најпрвин стапалата ги ладат, потоа ќе навлезат во водата до коленици, па до раменици, па ќе се нурнат - така по кошули ќе се нурнат - со плева и правта напластени.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ѕвезда навлезе во маглата и небаре се завиткува во ладникави превези да си го разлади таговниот огон во неа разгорен.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Кога навлегоа во коријата патем прибираа суварки и го товареа магарето.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Дрвената платформа беше навлезена во езерото, на неа две стари столици - клацкалки.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Стравот ѝ навлезе во душата. Во срцето...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Анѓа навлезе во осумнаесетта година. Co Стојана едниот сон што ги делеше.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ами веќе навлезе во тринаесеттата година.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И така направи. Кога веќе Толето навлезе во седмата година, Доста си ја закачи фурката, и вртејќи го вретеното на секои три четири чекори, слезе долно маало и му појде на Бина даскалот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И така, Крсте го префрли Трибор и навлезе во дебелата букова шума „Свињарникот“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но не успеа да навлезе во нашата тајна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сакаше, макар задоцнето, кога Татко речиси ја беше напуштил идејата да ја заврши книгата, да навлезе во нејзините тајни, верувајќи дека подобро ќе ги разбере причините поради кои векуваа границите околу нејзиниот народ.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Занаетот го научи уште од дете, од татко му, и му навлезе во тајните; во почетокот му беше тешко: раце му се разрануваа од удирањето со чеканот, постојано му беа изврзани со крпи, но со време се извежба така што удираше со чеканот на глетото и без да гледа во него: можеше да разговара, да ја врти главата настрана, да фрли поглед било каде, а чеканот сам, непогрешно да удира на глетото и чивиите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Стивенс стрчна за да ѝ го препречи патот, но таа навлезе во честакот, му се скри од очите шумејќи низ гранките при бегањето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Стивенс трчаше по неа, но навлезе во честакот каде што ништо не се гледаше и каде што од неа никаков шум не доаѓаше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Но ноќта фатиле силни ветрови, го распалиле огнот, разлетале пламенчиња нагоре, го потпалиле дрвениот таван, и пламенот се кренал и се пренесол и на покривот, навлегол во другите простории и се раширил на сите страни.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Никогаш поинаку именувано освен како Езерото, во реалноста, Охридското Езеро, со својот албански брег, градот Поградец во кој е роден Луан Старова и во кој централниот лик во романот, наречен Татко, се враќа со своето семејство по завршените студии во Цариград, цврсто решен „да навлезе во тајните на историјата на Отоманската Империја на Балканот.”
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Меѓутоа, сè уште не можев да навлезам во суштината на мојата мисија...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Длабоко навлезе во политиката.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Рибарот Кољо, задоволен од богатиот лов на јагулите, но не сакајќи да навлезе во татковата и Игоровата ,,завера” за нив, донесе голема подготвена јагула за печење, сета проникната во лук, оцет и зачини како според некоја балканска алхемиска рецепта, за да ѝ се исцедат сите зли масла.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Трајче го јавна Дорча и тргна... Го мина полето и навлезе во долината.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Трајче слезе од него, му го врза огламникот околу вратот, го префрли торбичето преку рамо, го зеде секирчето и навлезе во буковата корија.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Трајче ги мина селските ниви и навлезе во буковата корија.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога навлезе во густата корија од Караорман, се исправи на коњчето, гордо ја крена главата и колку што го грло носи запеа: „Горо моја, мајко на јунаци, шири, мајко, зелени пазуви нов партизан мене да дочекаш!“
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Водевме борба со Германците пред Мацково. Германците го запалија селото, ама не навлегоа во него - му објасни Трајче. - Тоа го разбрав од писмото.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Го зеде коњчето и навлезе во коријата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ја мина Велјановата Ливада и навлезе во коријата, застана и почна да вика: „Куку-куку! Куку!“
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Оттогаш, поетскиот јазик навлегува во секаков вид авантури.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Да се влезе во долината да се навлезе во неа како да се оди во сон по краишта непознати во кои сѐ се знае.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Веројатно и тој се беше зачудил кога ја забележал снежната виулица и кога видел како тие двајцата храбро навлегуваат во неа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
9. Навлези во текот на времето – внимавај на сигналот што се јавува во одредени интервали, на симетриите и повторувањата, конекторите што го врзуваат крајот на претходниот со почетокот на новиот чин.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Кога навлегоа во подлабоката шума, човекот си помисли да откине некој стап од дрвјата и да го истепа мајмунчето.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ете, тоа си го помислив, додека се обидував да навлезам во онаа голема радост на Рајна; зошто да не ти речам барем тебе: се чувствував како да сум влезена во некоја голема свечена просторија.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но ми се чини дека преку нив може доволно да се навлезе во душата на човекот, како што тоа може преку коренот...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И ден-денеска некои племиња во Африка закланото месо од добитокот и дивечот го држат цела година нерасипано премачкувајќи го со мед кој не им дава на бактериите да навлезат во него и да го расипат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Двајца големи уметници, наоѓајќи се обата во сосема различни културни средини, се занимаваат со слични естетски и пластични проблеми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Одговор на прашањето “зошто”, може да се изведе директно од филмот на Оливер Стоун.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сликарите кои излегуваа како победници од битките со надворешниот непријател самите се присилуваа да им се спротистават на сопствените комплекси и особено на фамозниот хроничен страв својствен на “новиот човек” со социјалистичка формација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Благодарејќи му на Каба­ков, првиот руски сликар кој подлабоко се заинтересира за инсталациите, Бојсо­вите иновации полека ќе навлезат во руската уметничка свест.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Контакт-емисиите нудат надри-катарза за секој облик на брачно или семејно малтретирање.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со Бобитите, Џексоновците, со кланот Мемендез и со најпопуларната хорор- комедија, Симпсонови, американското семејство навлезе во својот постнуклеарен стадиум.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Според гледиштето на Хабермас (слично на песимистичките гледишта на Адорно и Хоркхајмер во нивната „Дијалектика на Просветителството“), при преминот од пазарен капитализам и либерална демократија во државен/монополистички капитализам и либерализам на социјалната држава, државата и јавната бирократија сѐ повеќе продираат и во економската и во јавната сфера, а државата и корпорациите ги преземаат виталните функции на јавната сфера, дегенерирајќи во процес на доминација.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ова значително влијание кое државата го стекнува над приватната сфера придонесува за бришење на линијата помеѓу државата и граѓанското општество, помеѓу јавната и приватната сфера.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Приватните организации нагласено почнуваат да преземаат јавни овластувања, додека во исто време државата навлегува во јавната сфера.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
И корпорациите исто така навлегуваат во јавната сфера, што сето заедно доведува до трансформирање на поединците од граѓани и рационални полемичари на политичките/општествениоте/културните настани во пасивни набљудувачи на политичкиот и медиумскиот спектакл, од културни производители во културни потрошувачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тој навлезе во тајните и на подлабоките науки Александар ги сакаше науката и читањето.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Тој навлезе во светот со сила тогаш само така беше можно тоа, и го преврте светот наопаку испитувајќи ги туѓите можности за при тоа ТОЈ да ја измери сопствената моќ!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Влатко стоеше, потврдуваше само со нишнување глава, некаква тежина му навлезе во душата...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наврапито се свртува наназад - лице в лице со Јана.. се џари во очите, темните очи - ама без светулки - светулките згаснале во некаков длабок вир од тага.. ја гледа, усните ѝ се движат, гласовите испрекинато навлегуваат во неговата душа, небаре далечно ехо: Тато ѝ кажуваше на мама - дедо ти ја продал ливадата - не ми се веруваше... не сакав да поверувам...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Професоре, тие исцедни води ќе ја мијат нечистотијата, па ќе навлегуваат во подземните води и во водите на Вардар?“ запраша Томе.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Очигледно новинарот длабоко навлегол во еколошката проблематика.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Елен Лејбовиц брзо навлезе во духот на загатнатите таткови дилеми.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не сакајќи да навлезам во толкувањето на вашиот сон кој се случува во Македонија и е можна сенка на актуелни настани, би сакал да ви го изнесам моето често сонување кое најчесто се случува преку границата во мојот роден град Поградец, на брегот на Охридското Езеро.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Која беше таа мистериозна читателка која толку длабоко навлезе во моето балканско емигрантско семејство, во мојот балкански свет, во суштината на мојата книжевна потрага?
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав впечаток дека за неа беше многу позначајно да го чита продолжението на мојата балканска сага на француски јазик, да го одржува жив и постојан тонусот на моето пишување и ревносното преведување на Патрик Крисман, отколку да навлезе во издавачките стратегии, се разбира пред с засновани врз материјалниот профит од книгата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во миговите кога се пишува секогаш се мисли дека вистински се изразува сорствената мисла, но кога се чита малку подоцна повторно напишаното, готови сте, до бога, да признаете дека сте биле во заблуда.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елен Лејбовиц брзо навлезе во сржта на мојата балканска сага, започна да сочувствува со страдањето во нашиот егзил.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Моето пишување на балканската сага е и потрага по семејните соништа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Утринската запурнина насобрана во мали облачиња, навлегува во траповите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Единствено прашање по повод едно такво патување: до каде можеме да одиме во истребувањето на смислата, до каде можеме да навлеземе во пустинската иреференцијална форма а да не пукнеме, но притоа, се разбира, да ја сочуваме езотеричката привлечност на исчезнувањето?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Денес, кога луѓето ја изгубија својата сенка, итна е потребата да се биде следен од некого, денес кога секој ги покрива своите сопствени траги, итна е потребата некој да ви навлезе во трагата, дури и ако со тоа ја брише и прави вие да исчезнете; тоа е конспиративен начин на исчезнување, тука се игра некој симболичен облик на обврска, еден таинствен облик на врзување и разврзување.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Анри Мишо: “Бидејќи хашишот ги расфотографира фотографираните места, најпосле можете да навлезете во нив.”
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Понекогаш огнот не може да се изгасне.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во паника грабав по песокта, го најдов Вулканот, се обидов да го исчистам па да го навлечам без да ја нарушам атмосферата (Берт Ланкастер немаше ваков проблем) и ги почувствував зрнцата песок во него, па удар на молња, и Големото Езеро во позадината се претвори во Тихиот Океан; кожата ти имаше вкус на сол и на настојчивото прашање на моите колкови твоето тело одговори “да”, твоите бутини се отворија како крила од мојата половина додека задишани испливувавме од бакнежот по кој ти молеше Ох, боже, да. . ; да, звучеше остро како крик од болка така што за миг си помислив дека ние веќе го правевме она и дека некако сум го пропуштил моментот кога сум навлегол во тебе, кога сум навлегол на бескрвниот начин на којшто еден млад маж ја отфрла својата невиност, сум навлегол како да поминувам низ портата што води кон остатокот на мојот живот онаков каков што јас сакав тој да се живее, да, но; О, тогаш увидов дека сѐ уште неповрзани претавме во калта и дека имаше песок во Вулканот додека се судиравме сѐ уште посегнувајќи кон совршениот склоп, сѐ уште Овде грабајќи по Вечноста која што ни беше оддалечена само за мало нагодување, само еден милиметар на лево или делче од инча на југ, иако со сето тоа нагодување песокливиот Вулкан се лизгаше и испадна, но ти повторуваше да иако главата ти климаше не-не-сосем-речиси и срцата ни чукаа како луди и ти рече да ДА чекај ... Margina #32-33 [1996] | okno.mk 179
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Престани! „Што?“ прашав, сѐ уште бесполезно туркајќи како да не те слушнав.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ох, Боже!“ ти крикна, кревајќи се. „Што е тоа?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во таков сон, оди во бунар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сега таа навлегува во некое жолтило кое ја прави и немирна и ободрена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во соништата исто така - луѓе кои горат во океанот или на невозможни места, соништа каде запалена нафта плови по водата и алиштата ти се во пламен и косата ти е во пламен и пламенот навлегува во водата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Жолтило од симултаност и симболи и некоја мистериозна прослава коишто таа само нејасно ги чувствува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога ги јадеше очите на пастрмката, тие беа како крцкави бели камчиња.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако е извалкана со нафта и гнасотии.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дедо одеше, одеше и одеше, и навлезе во некои улици што јас досега никогаш не сум ги видел.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Како да се плашеше или двоумеше дали да навлезе во прикаската и тоа го нервираше, почна да се плаши дека сам си го расипува денот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сега, допишувајќи го ракописов во утринските часови на средата во таа недела, тој се плашеше дека може да му се случи да го развлечува раскажувањето само и само да навлезе во последната страница од зелениот блок и така да го подмири својот предрасудок на штета на ракописот, да не му направи услуга на своето дело.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Перса не сакаше да навлегува во проблемите на Чана, таа е задоволна што Пелагија ја прифаќа идејата и вечерава можат да приготват гурабии, алва а и некоја суканица, а свечениот ручек кога ќе се вратат од неделната утринската литургија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Мислам дека човеков повторно ми навлезе во животот за да ме доуништи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Кога типот почна сѐ подлабоко да навлегува во филмот да биде менаџер, да прави модни ревии, ми стана јасно дека се ближи нашиот крај.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Полицијата, придружена од педесетина жандарми со вперени револвери, и Албанци вооружени со стапови, навлегле во дворот и првин убиле еден шеесетгодишен бездомник, кој често тука спиел.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
65 Во 1901 година Мерџанов и Соков, заедно со ерменскиот револуционер Бедрос Серемџијан, формирале чета и навлегле во Одринско со цел да го нападнат Ориент-експресот и да ја запленат поштата, за да дојдат до пари. Меѓутоа, обидот не успеал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гемиџиите не се труделе да навлезат во суштината на анархизмот како филозофска концепција; нив најмногу ги интересирала и привлекувала практичната страна на ова учење.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Наспроти турските власти, коишто секого што се борел против нив во Македонија го прогласувале за “бугарски злосторник“ и немале сметка да прават разлика меѓу Револуционерната организација, Врховниот комитет и гемиџиите, некои од дипломатските претставници на големите сили се потрудиле да навлезат во суштината на проблемот и да откријат кои се всушност, гемиџиите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но, нив, како што е истакнато во почетокот, далеку повеќе ги интересирало да ја сфатат практичната страна на тие теории отколку поопширно да навлезат во нивната суштина како теорија на определени општествени движења.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Понекогаш, во вечерните часови, кога спомените довеани од вечерните сенки ќе навлезат во твојата душа, спомни си за мене.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И уште нешто, поважно, тие решиле по извршувањето на своето дело да одат свесно во смрт, сакајќи на таков начин да докажат дека не се обични терористи туку борци за слободата на својата татковина Гемиџиите ниту можеле ниту сакале да навлезат во суштината на анархистичката идеологија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Јули само што не навлегол во својата втора половина и јас тукушто се вратив од едно прекрасно патување.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ќе се сетам на времето од пред две – три години и на мојата најголема и најтажна опсесија – дека годините ми минуваат, сите некаде одат во странство, а јас преку граница не сум мрднала, и дека којзнае кога и дали воопшто некогаш ќе ми се случи, ми доаѓа самата себе да си се изнасмеам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Навлеговме во еден дел во кој ниедна од нас дотогаш не била.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дрвјата и грмушките беа густи и диви, тревата висока, да не речам колку нас, и таа сета задивена како човечка нога да не стапнала со векови.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)