мрдне (гл.) - со (предл.)

Тоа беше нејзината изразена свесност, за сегашниот момент, толку јасно забележлива, што дури и најмал шум, создаден од околниот ветар, можеше да ја натера да мрдне со клепките и да ја промени положбата на лежење.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој само мрдна со главата, како кога сакаме да кажеме па, може и да е така, ја крена десната рака и се обиде да го запетла отпетланиот ракав, но се сети дека му ја нема петлицата и пак ја спушти раката долу.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Селаните не мрднале со прст да му помогнат во тешкотијата во која се нашол сега. Но има уште.“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
По некое време мрдна со усните: „Што има вистина во она што го рече Царјанка?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Полицаецот сташно мрдна со мустаќите и го повлече за ракав старецот; на овој му паднаа напукнатите очила рамно под тешката стапалка на писарот кој потскокнуваше и мавташе со раце.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој ќе се искиваше во дланките тресејќи ја главата како да клука, ќе ги избришеше темните танки усни и одново ќе мрднеше со ретките веѓи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Чисти се, бандо, инаку... Не најде збор со кој би ја завршил мислата и страшно мрдна со црните мустаќи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Да мрдневте со мажот ти со малото прсте ќе добиев пет месеци, наместо пет години. Нејсе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
„Ако можеш да ме навиткаш, ќе тропнам“ - промрморе зајачето и мрдна со ушињата.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Зајчето мрдна со ушите, ја подаде муцунката напред, а потоа потскокна два-три пати и се мушна под глогот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)