Баш кога наумив да разврзам за вкусот на чоколадото, видов колку нежно ја покриваш со фустанот прерамката, боја чоколадна, колку мераклиски ја отпиваш последната голтка рујно вино и молкнав збунето кога ми шепна: другпат кога ќе изчезнеш, да оставиш порака.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)