Оти рече Филозофот: „Јас буквите ини на карпата не можам да ги прочитам и да ги узнаам; најпрвин на хартија или пергамент треба да ги ставам, за да може топлината да им се врати каменот што им ја одземал, што им ја шмукнал, па потем, според топлината на буквите ќе им ја определам светлината, бојата нивна, и конечно, значењето нивно.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Имаше само едно барање: вратата од поголемата просторија да се однесе на почетокот од ходничето за да може топлината од ќумбенцето подеднакво да се шири и околу него.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)