А во Мажјачиштето, Маркел „беше толку абнормален, што можеше срцето да си го стопли само на студенилото на трупот”.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Со никаква наредба не можеа срцата да ни ги разделат, очите да ни ги заградат да не се намигаат, мислите да не разговараат, срцето да не го слуша гласот на Големата вода.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)