Сигурно пак е некаде паднат на патот. А може снегот да го завејал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зашто снегот беше ровок, не можевме да правиме грутки и да се тепаме, но се бркавме по неразгазеното, се куткавме во снегот и кој кому можеше снег во вратот му пикаше.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)