може (гл.) - збор (имн.)

Сиот се стопи и како восок се слеа. Од радост и топла милина не можеше збор од уста да испушти.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Томе и Христина седеа на креветот пребледени и стаписани. Долго не можеа збор да проговорат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Илко ја гледа неа, таа него, но од возбуда и среќа не можат збор да испуштат од уста.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Чавка толку многу се нажали што не можеше збор да каже.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Разделувањето со децата трае долго, најпрво Пелагија ги гушка и рони солзи, по неа Чана ги стиска во својата голема прегратка, мајката Роса како да испраќаше од своите ќерки и липтежот не можеше збор да изусти, потоа другите се туркаа, сакаа макар да ги допрат и така преку тие допири чиниш се надеваат дека и тие ќе стигнат до својот корен, до некој свој предок, роднина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)