Така ќе ја залажев болеста, вели, ќе ѝ ги затворев очите да не може никого да види, никому да му се доближи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
ВАСИЛКА: Антице, невесто, види ваму, јас не можам никого да го сторам лош и будала, ами ти на вујка ти не треба да му го расипуваш.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
– Кадијата не може никого да прими од вас. Ни денеска, ни утре, ни никогаш.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)