Му се насмевна Лена на чуден начин А тој не спомна дека спомените пусти се натрупани како несредени пљачки на нестрпливи туристи во автобуси... (Тоа можеше нејзе многу да ѝ значи?) “Го помниш ли утроно: крај прозорецот... на брегот Беше пролет... а ние од сонот занесени…
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)