Кога јадам, помислувам дека е гладен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Оној, што мирисаше онака погано на мрша, а тој ја сеќаваше таа миризба речиси како допир по своето лице.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Некогаш од сон ме буди неговата смеа; одам, ја отворам вратата, неговата соба е празна, но мириса онака како што мирисаше тој кога беше малечок откако ќе го искапев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)