минува (гл.) - главно (прил.)

Улицата којашто излегуваше од градот на горниот крај беше разредена, минуваше главно меѓу сниски куќи коишто беа на приземје и кат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На нив се сеќаваше нејасно, зашто ги минуваше главно во сон или во зашеметеност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По патот нагоре и надолу минуваа главно војници;одеа повеќето пешки, но се видуваше и по некое магаре или маска, а помина и една кола прегната со волови.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)